خلاصه ماشینی:
"سازهای بادی شامل فلوتهایی با اسامی ryu?tekiṣkomabue یا kagurabue ،نیهای دوتایی به نام hichiriki و نوعی ارگ که شامل هفده نی بامبو است که با دهان نواخته میشود (sho?) هستند.
موسیقی نمایشی موسیقی تئاتری ژاپن در اوایل قرون وسطی تحت تأثیر موسیقی بودائی و شامل تعدادی عود و روایتی بود که heikebiwa نامیده میشد و برای نمایش no?
دوره معاصر پس از آنکه امپراتور میجی (Meiji) در سال 1867 قدرت را به دست گرفت،موسیقی غربی تأثیر زیادی بر موسیقی ژاپن گذاشت و آهنگسازان سنتی و موسیقدانان آموزش دیده در غرب،آثاری را براساس الگوهای غربی خلق کردند.
در سال 1920،رادیو آگاهی مردم را نسبت به موسیقی محلی ژاپن بالا برد و نهتنها«ستارههایی»را پدید آورد، بلکه انجمنهای حفظ موسیقی ملی (hozonkai) نیز پدید آمدند که هدف آنها بازسازی و اجرای«کامل»ترانههای ملی بود.
این مربی موسیقی و خالق روش آموزشی مشهور سوزوکی،فرزند یک ویولن ساز بود و نواختن این ساز را در ژاپن و آلمان یاد گرفت و در سال 1946،شیوه بدیع آموزشی خود را در ژاپن پیاده کرد."