خلاصه ماشینی:
"جدا از مورفولوژی متغیر،ویژگیهای زمینشناختی استان نیز در همه جا یکسان نیست،به طوری که تمام استان را میتوان به زیرپهنههای جداگانه زیر تقسیم کرد: الف)زیرپهنهی زابل-زاهدان-سراوان این زیرپهنه قسمتی از حوضهی فلیشی خاور ایران است که عموما به نام کوههای شرق ایران از آن یاد میشود.
به عبارت بهتر،در این استان(سیستان و بلوچستان)انواع گوناگونی از محیطهای اقیانوسی(مجموعه افیولیتی)،فعالیتهای ماگمایی به ویژه قوسهای آتشفشانی خشکی وجود دارند که عموما با تمرکز گروههای گوناگونی از ذخایر معدنی فلزی و غیرفلزی همراهند و در صورت شناسایی،اکتشاف و بهرهبرداری میتوانند، در توسعه استان نقش اساسی داشته باشند(راهنمای 1).
با توجه به مطالب فوق،از نقطه نظر علمی،مهمترین و امیدبخشترین کانیسازیهیا استان سیستان و بلوچستان را میتوان به شرح زیر خلاصه کرد: کانسارهای طلا،مس،اسکارنی-هیدروترمالی و پلوتونی- هیدروترمالی در شمال کوه لار،جنوب کوه لار،سیستراگی و گربودر بزمان؛ اثر معدنی طلا،نقره در گیابان؛ کانیسازی طلا-نقره در کوه جانجا؛ آثار کانیسازی( AuṣAgṣCuṣPbṣZn )سولفیدی در تفتان؛ آثار کانیسازی مس،نیکل،کبالت،در گروه معدنی شوین؛ دومک و بخش جنوبی زیر زون متالوژنی زاهدان-سراوان؛ 4.
تمام استان سیستان و بلوچستان با حدود 16 برگ نقشهی زمینشناسی به مقیاس 000،250:1 پوشیده میشود که با توجه به راهنمای شماره 2،به استثنای نواحی واقع در جنوب مدار 26،درجه،بررسی سایر نواحی خاتمه یافته و نتایج مربوطه،به صورت نقشهها و احیانا گزارشهای زمینشناسی،در بسیاری از پژوهشهای علمی و برنامههای عمرانی مورد استفاده قرار میگیرند.
بررسیهای اکتشافی بخش در خور توجهی از مطالعات اکتشافی انجام شده در استان سیستان و بلوچستان اجرای عملیات اکتشافی به روش ژئوشیمیایی است که عموما در مقیاس ناحیهای و گاه در مقیاس تفصیلی و یا نیمه تفصیلی بوده است."