تافا - مجله رشد آموزش زبان و ادب فارسی ادب و هنر

"*گردباد صحرا،سماع مکرر خاک است در جست‌وجوی مجنون. *آسمان،کریم است و باران می‌بخشد و خاک؛گل‌ و درخت،ما،نیمی آسمانیم و نیمی خاک، کرامتمان کجاست؟ *هستی،همه سماع است با رقص موج،پایکوبی‌ گردباد،لرزش موزون گیاهان و... در این همه‌ سماع و وجد تو نیز چرخی بزن! *پیامبری پایان نیافته است؛هر گل،پیامبری است‌ که از خاک مبعوث می‌شود تا پیام نسل‌های‌ پیشین به امروزیان بگزارد. *تکاپوی دانه در رستن و گل در شکفتن،رسول‌ ناگزیری«تکاپو»برای رفتن و شکفتن است. *گذشتگان،پاره‌های وجود مایند که در خاک‌ خفته‌اند؛آهسته‌تر!زیر پای شما نیمی از شما خفته است! *یا لیلی باش تا عالم همه مجنون شود،یا مجنون‌ باش تا به شوق یافتنت همه‌ی لیلی‌ها سر به‌ صحرا بگذارند. *شبی لیلی باش،همه‌ی روزها مجنون تو می‌شوند. *تلخ چرا؟شیرین باش تا همه‌ی کوه‌ها متواضع‌ اراده‌ات باشند. *کوه‌ها،هنوز و همیشه در انتظار موسیقی تیشه، سر می‌کشند؛تیشه‌ای بردار،شوری در افکن، شیری جاری کن. *صدای خدا،آرامش می‌آورد،همچنان که صدای‌ پای مجنون،آرامش صحراست و صدای تیشه، موسیقی آرامش‌بخش کوهساران."