چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با معنای زندگی و تاب آوری اجتماعی جوانان 35- 15 ساله شهر کنگاور انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه جوانان سنین 15 تا 35 سال شهر کنگاور است که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی - دردسترس، تعداد 202 نفر (98 نفر مرد، 104 نفر زن) به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامهها در اختیار آنها قرار داده شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ (1999)، معنا در زندگی استگر و همکاران (2006) و تاب آوری کانر- دیویدسون (2003) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. یافتهها نشان داد که بین میزان استفاده از فضای مجازی با جستجوی معنا در زندگی و وجود معنا در زندگی رابطه معنادار منفی وجود دارد. بین میزان استفاده از فضای مجازی با تابآوری اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد. نتیجه رگرسیون خطی حاکی از این بود که 9 درصد از واریانس میزان استفاده از فضای مجازی توسط مدل معنای زندگی و تابآوری اجتماعی تبیین شده است. با توجه به نتایج به دست آمده، فضای مجازی میتواند مفهوم و معنای زندگی جوانان را دستخوش تغییراتی کند، اما میزان استفاده از آن بر تابآوری جوانان تاثیری ندارد. از نتایج این پژوهش میتوان در مراکز اصلاح و تربیت نوجوانان بزهکار و مراکز پیشگیری از خودکشی استفاده کرد.
خلاصه ماشینی:
نتيجه رگرسيون خطي حاکي از اين بود که ٩ درصد از واريانس ميزان استفاده از فضاي مجازي توسط مدل معناي زندگي و تاب آوري اجتماعي تبيين شده است .
Magtibay, Chesak, Coughlin & Sood 24 .
Manyena, O’brien, O’keeee & Rose 28 .
لذا پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به اين سؤال است که آيا بين ميزان استفاده از فضاي مجازي با معناي زندگي و تاب آوري اجتماعي رابطه اي وجود دارد؟ فرضيه هاي پژوهش 29 .
٤- مدل معناي زندگي و تاب آوري اجتماعي توان تبيين واريانس ميزان استفاده از فضاي مجازي جوانان ٣٥- ١٥ سال را دارد.
بنابراين ، ميتوان نتيجه گرفت که بين ميزان استفاده از فضاي مجازي جوانان ٣٥- ١٥ ساله و جستجوي معنا در زندگي آنان رابطه منفي و معناداري وجود دارد.
بنابراين ، با توجه به ميزان R اصلاح شده ، ٩ درصد از واريانس ميزان استفاده از فضاي مجازي جوانان ٣٥- ١٥ ساله توسط مدل معناي زندگي و تاب آوري اجتماعي تبيين شده است که براساس مقدار F مشاهده شده ، اين واريانس معنيدار است (٠٠١>P ، ١١/٢٤٥= F).
بنابراين ، ٣٢ درصد از واريانس ميزان استفاده از فضاي مجازي توسط معناي زندگي تبيين شده است .
بحث و نتيجه گيري فرضيه اول : تجزيه و تحليل داده ها نشان داد که بين ميزان استفاده از فضاي مجازي در جوانان با وجود معنا در زندگي آنها رابطه معکوس وجود دارد.
فرضيه دوم : تجزيه و تحليل داده ها نشان داد که بين ميزان استفاده از فضاي مجازي در جوانان با جستجوي معنا در زندگي آنها رابطه معکوس وجود دارد.