چکیده:
سابقه و هدف: بیماریهــای قلبی- عروقــی مهمترین علت ناتوانی و مرگ در جهان معرفی شدهاند. بسیاری از بیمارانی که به مداخلات دارویی پاسخ نمیدهند، جراحی قلب را تجربه میکنند که به عنوان یک حادثه مهم در زندگی افراد میتواند باعث اختلال در عملکرد جسمانی و روانی فرد شود. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان چندبعدی معنوی بر میزان استرس و تغییرپذیری ضربان قلب پس از جراحی بای پس در بیماران عروق کرونری بود.
مواد و روشها: مطالعه از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل و طرح پیشآزمون- پسآزمون با پیگیری یک ماهه و سه ماهه بود .جامعهی آماری این پژوهش شامل بیمارانی بودند که جراحی پیوند عروق کرونر داشتند و به مرکز بازتوانی بیمارستان قلب تهران مراجعه کردند. ۳۰ نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار این پژوهش ارزیابی هماهنگی روانی فیزیولوژیک ضربان قلب از طریق مانیتورینگ قلب و پرسشنامه DASS-۲۱ بود. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسهی ۹۰ دقیقهای در معرض متغیر مستقل (مداخله چندبعدی معنوی) قرار گرفت. جهت تحلیل دادهها از تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و نرمافزار SPSS استفاده شد.
یافتهها: بین میانگین مقیاسهای پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، استرس (۲۵۱/۱۹۶F=، ۰/۰۰۱>p)، تغییرپذیری ضربان قلب (۲۰۹/۸۹۶F=، ۰/۰۰۱>p) تفاوت معنیداری بین گروه آزمایش و گروه کنترل وجود دارد. همچنین، اهمیت تأثیر متقابل بین مراحل و گروه آزمایش در متغیر HRV، نشان میدهد که در مراحل پسآزمون و پیگیری یک ماهه و سه ماهه، میانگین گروه آزمایش بهطور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل بود و در سایر متغیرها، کمتر از گروه کنترل است.
نتیجهگیری: در واقع، کاهش هیجانات منفی به دنبال آموزش تلقیح استرس، نقش مهمی در پیشگیری از عوارض وخیمتر بیماری قلبی دارند و انجام مداخلات مبتنی بر نتایج این پژوهش برای بیماران قلبی توصیه میشود.
Background and aim: Cardiovascular diseases have been identified as the leading cause of disability and death in the world. Many patients who do not respond to medical interventions experience heart surgery, which can be a major event in a person's life and can cause physical and mental dysfunction. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of a multidimensional spiritual intervention on stress and heart rate variability (HRV) after bypass surgery in patients with coronary artery disease.
Materials and methods: This quasi-experimental study was conducted with a control group and a pre-test-post-test design with one-month and three-month follow-ups. The statistical population of this study was patients who had coronary artery bypass graft surgery and were referred to the Rehabilitation Center of Tehran Heart Hospital. Totally, 30 patients were selected using the convenience sampling method and randomly divided into experimental and control groups. The instrument of this study was the evaluation of physiological psychological coordination of heart rate through heart monitoring and the “Depression, Anxiety and Stress Scale” (DASS-21). The independent variable (multidimensional spiritual intervention) was run in the experimental group during 10 sessions of 90 minutes. The data were analyzed using repeated-measures ANOVA and SPSS.
Findings: There was a significant difference between the experimental and control groups in the mean scales of pre-test, post-test and follow-up, stress (F=251.191, p
Conclusion: In fact, reducing negative emotions following stress inoculation training plays an important role in preventing the more serious complications of heart disease, and interventions based on the results of the present study are recommended for heart patients.
خلاصه ماشینی:
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان چندبعدی معنوی بر میزان استرس و تغییرپذیری ضربان قلب پس از جراحی بای پس در بیماران عروق کرونری بود.
آشفتگیهای هیجانی با کاهش هماهنگی روانی فیزیولوژی قلب (Heart Rate Variability= HRV)، رابطه داشته و نیز شدت علایم را بهعنوان ابزاری برای ارزیابی در این بیماران، نشان میدهد (9).
بر همین اساس مطالعه حاضر به دنبال بررسی اثربخشی درمان چندبعدی معنوی بر ادراک بیماری و نشانگرهای آزمایشی که در این پژوهش هماهنگی روانی فیزیولوژیک قلب (HRV) و کورتیزول بزاقی در بایپس عروق کرونری میباشد.
بحث و نتیجهگیری در این پژوهش ما شاهد اثربخشی درمان چندبعدی معنوی بر استرس (001/0 sig=) و HRV (001/0 sig=) بیماران CABG بودیم که این اثربخشی از لحاظ آماری معنادار بود (05/0p برای تبیین نتایج میتوان گفت که کاهش استرس در گروه آزمایش میتواند ناشی از تغییرات ادراکی بیمار از خود و بیماریش باشد که ارزیابیها، انتظارات و موانع استرسزا را در فرد به گونهای متفاوت تغییر میدهد.
همچنین این یافتهها با نتایج پژوهشهای Wilkins (33)، Engerta و همکاران (34) و Heller و همکاران (35) Behanc (28) در ارتباط با اثرات درمان معنوی بر افزایش هماهنگی روانی فیزیولوژیک یا فرکانس رزونانس در بیماران CABG همسو بوده است که آنها نشان دادند ارتباط چشمگیري بین معنویت و استرس و افسردگی میباشد و باورهای معنوی با فشارخون سیستولیک در ارتباط میباشد.
نکتهای که اینجا در درمان چندبعدی معنوی، حائز اهمیت است اینکه افراد از نظر بعد معنوی نیز متفاوتند که این خود نگاهشان به استرسور را تحت تأثیر قرار میدهد.