چکیده:
تربیت بدنی و ورزش جزء لاینفک تعلیم و تربیت و وسیله ای برای رسیدن به سلامت روحی نسل جوان است. نباید چنین تصور شود که تربیت بدنی امری بی ارزش و تفننی است و صرفا موجبات سرگرمی و مشغولیت کودکان و جوانان را فراهم می سازد. برعکس باید آن را جزء مهمی از فعالیتهای زندگی به شمار آورد. مفاهیمی مانند تندرستی، بهداشت، رشد فردی و اجتماعی و سلامت روحی ارتباط نزدیکی به تربیت بدنی و ورزش دارد. تربیتبدنی به عنوان یکی از شاخههای تعلیم و تربیت نقش مهمی در فرایند رشد جسمانی و روانی فراگیران ایفا مینماید. از اینرو به عنوان یکی از دروس اصلی در بسیاری از کشورها بوده و مرتبا برنامههای درسی آن مورد بازنگری و اصلاح قرار میگیرد. روند آموزشی برنامههای تربیت بدنی در دوره ابتدایی معمولا از طریق فعالیتهای جمعی و بازی در قالب سرگرمیهای مختلف به دانش آموزان ارایه می گردد. لذا دستیابی به آرمانهای آموزشی در زمینه تربیت بدنی مدارس یا به عبارتی دیگر رسیدن به اندازههای مطلوب در اجراهای گوناگون فعالیتهای تربیت بدنی و ورزش به برنامه ریزی آموزشی و درسی دقیق و علمی نیاز دارد. آثار مثبتی که درس تربیتبدنی بر ابعاد مختلف وجودی دانش آموز میگذارد، آن را به مثابهی درسی ضروری در برنامهی درسی دانش آموزان قرار داده است. اگر دانشآموزان حرکت و فعالیت بدنی را به درستی در مدارس تجربه نکرده باشند، نمیتوان انتظار داشت که در آینده جامعهای سالم و تندرست داشته باشیم.
خلاصه ماشینی:
هدف اصلی برنامه ی درس تربیت بدنی در مدارس ، ایجاد فرصت برای فراگیری معرفت یا آگاهی و مهارت هایی است که دانش آموز را از نظر جسمانی فعال نگه دارد، تا یک شیوه ی زندگی سالم و بهداشتی را در طول عمر ادامه دهد.
آگاهی اندک معلمان برای تدریس درس تربیت بدنی، استفاده نامناسب از امکانات مدرسه ، ضرورت تهیه و تدوین کتاب درسی، جایگاه پایین ورزش در نزد والدین ، عدم توجه به علایق و نیازهای مختلف دانش آموزان و کافی نبودن محتوای برنامه برای پاسخگویی به نیازهای آنان ، نبود طرح و برنامه درسی مشخص در مدارس از یافته های اصلی و مشترک این تحقیقات است و علاوه بر این توسعه فضا، امکانات و تجهیزات ورزشی در مدارس یک پیش نیاز اساسی برای اجرای هر نوع طرح و برنامه درسی تلقی شده است .
Stewart et al اوسالیوان ، اینگلند و روزنبرگ ١ (١٩٩٤) بیان کردند که معلمان تربیت بدنی باید برای رشد و توسعه برنامه ها و سازگاری خود با محیط آموزشی، به صورتی فعال تر کار کنند، تا نگرش دانش آموزان ، والدین ، دیگر معلمان و کادر اجرایی مدرسه نسبت به فعالیت های جسمانی و درس تربیت بدنی مثبت تر شود.
٣. پیشنهاد میشود الگویی مناسب در مورد اهداف ، برنامه های آموزشی و محتوای درس تربیت بدنی متناسب با نیازها و علایق دانش آموزان ، از سوی تربیت بدنی آموزش و پرورش به مدارس ارائه شود.
بررسی دیدگاه اولیای دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر تهران نسبت به وضعیت فعلی درس تربیت بدنی و ورزش ، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی-واحد علوم و تحقیقات ، تهران .