چکیده:
هدف اصلی این تحقیق،ارایه الگوی توسعه فرهنگ بیمه های زندگی در ایران با رویکرد گرندد تئوری می باشد.روش تحقیق از نوع کیفی می باشد. جامعه مورد پژوهش شامل کلیه خبرگان و اساتید دانشگاهی و مدیران شرکت های بیمه می باشند.از آنجائیکه گرندد تئوری به دنبال نظریه جهانی یا کلی نیست و ادعای تعمیم نظریه را ندارد از این رو از نمونه گیری به شیوه کمی استفاده نشده است. بلکه نمونه گیری قضاوتی (نظری) برگزیده شده است. البته در گام نخست تعداد 25 نفر مشخص شده اند. لیکن در طول اجرای مصاحبه ها در تعداد 17 نفر به اشباع نظری رسید که از ادامه انجام مصاحبه خودداری و جمعبندی نهایی صورت پذیرفت.همچنین با توجه به رویکرد انتخاب شده با تاکید بر شیوه گلیزرو با توجه به عمیق بودن مصاحبه تنها به ذکر سوال اصلی مرتبط با عنوان رساله اکتفا شده است.نتایج حاصل از ارائه مدل کیفی نهایی نشان می دهد شرایط علی موثر بر مدل شامل: اعتماد / شیوه مدیریت /رهبری/ سیاستگذاری/ شبکه خبرگان می باشند.و مهمترین راهبردهای بهبود فرهنگ بیمه شامل: بازاریابی/ ارتباط نظامند با ذینفعان / تبلیغات / آگاهی بخشی.در نهایت پیامدها حاصل بکارگیری الگوی احصاء شده عبارتند از: طراحی و ارائه الگوی توسعه فرهنگ بیمه زندگی در ایران که منحر به (تقویت سهم بیمه زندگی در سبد بیمه ها در کشور/ تسهیم دانش بین افراد جامعه بیمه ای کشور / افزایش سرعت تصمیم گیری/ خدمات مطلوب تر به بیمه شوندگان بیمه زندگی/ بهبود عملکرد شرکتهای بیمه ای) می شود.
The main purpose of this research is to present a model for the development of life insurance culture in Iran with a grounded theory approach. The research method is qualitative. The study population includes all experts and university professors and managers of insurance companies. Since grounded theory does not seek a general or general theory and does not claim to generalize the theory, so sampling has not been used in a quantitative manner. Rather, judgmental (theoretical) sampling has been chosen. Of course, in the first step, 25 people have been identified. However, during the interviews, 17 people were saturated with opinions that refused to continue the interview and the final conclusion was made. It is enough with the title of the treatise.The results of the final qualitative model show that the causal conditions affecting the model include: trust / management style / leadership / policy / expert network. The most important strategies to improve insurance culture include: marketing / systematic communication with stakeholders / advertising / awareness Finally, the consequences of using the calculated model are: designing and presenting a model for the development of life insurance culture in Iran, which deviates from (strengthening the share of life insurance in the insurance portfolio in the country / sharing knowledge among individuals in the insurance community / increasing decision speed / More desirable services to life insurance policyholders / Improving the performance of insurance companies).
خلاصه ماشینی:
در نهايت پيامدها حاصل بکارگيري الگوي احصاء شده عبارتند از: طراحي و ارائه الگوي توسعه فرهنگ بيمه زندگي در ايران که منحر به (تقويت سهم بيمه زندگي در سبد بيمه ها در کشور/ تسهيم دانش بين افراد جامعه بيمه اي کشور / افزايش سرعت تصميم گيري/ خدمات مطلوب تر به بيمه شوندگان بيمه زندگي/ بهبود عملکرد شرکت هاي بيمه اي) ميشود.
براساس مطالعات گوناگوني که در زمينه شناسايي موانع توسعه بيمه هاي زندگي با رويکردهاي مختلف در کشور صورت گرفته ، مهمترين موانع فرهنگي عبارتند از: عدم اعتقاد به اولويت خريد بيمه نامه زندگي در مقايسه با ساير پوشش هاي بيمه اي و خدمات مورد نياز استقرار فرهنگ تقديرگرايي و توجه غيراصولي به پديده سرنوشت نبود تفکر و انديشه آينده نگري در بين افراد جامعه (رشنوادي، ١٣٨٧).
در ميان رشته هاي مختلف و متنوع بيمه ، بيمۀ عمر از جايگاه ويژه اي برخوردار است تا آنجا که در بررسي بين المللي سنجش سطح توسعه يافتگي کشورها، به عنوان يک شاخص معتبر به کار 1 Leiria, Manuel, Matos, Nelson and Rebelo, Efigénio گرفته ميشود (ميرزايي، ١٣٧٦).
تا به حال تحقيقات زيادي در مورد علل توسعه نيافتگي بيمه هاي عمر در ايران انجام گرفته است که بخش عمده آنها به عوامل موثر بر تقاضاي اين بيمه نامه ها اختصاص دارد (عباسي، ١٣٩٢).
(
, 
, 
)
