چکیده:
جادهی توسعه آن هم توسعهی پایدار،چندان هموار نیست و همیشه در کنار و همراه عوامل و توانمندیها،موانع و بازدارندههای بسیاری نیز وجود دارند که حرکت به سوی توسعه و روند طبیعی و تکاملی آن را(اگر متوقف نکند)کند میکنند.خشکی،کم آبی،آلودگی،بیکاری و کم کاری از آن جملهاند.در این مقاله بنابر ضرورت و اهمیت،عاملهای طبیعی بازدارندهی توسعه در بخش مرکز شهرستان اصفهان را به منظور مساعد کردن بستر فعالتها،شناسایی و ریشهیابی کردهایم که با اولویتبندی به توضیح و حل و فصل آنها میپردازیم.
خلاصه ماشینی:
"-به طریق علمی و عمومی،فرهنگ بازیافت و تفکیک زباله و طبقهبندی آن،حتی استفاده از بسیاری مواد ظاهری زائد و زباله،ولی واقعا مفید و به دردخور،آموزش و تعمیم داده شود؛چرا که وضعیت افزایش زبالههای شهری،مخصوصا انواع پلاستیکهای کیسهای و نیز ظروف شیشه،پلاستیکی و نوشابهای غیر قابل تجزیه،و دفن غیر بهداشتی و حتی بهداشتی آنها و هر نوع زبالهی دیگر،نه راه حل، بلکه نوعی تشدید مخاطرات و انتقال آلودگی به خاک،هوا و مخصوصا آبهای محدود زیر زمینی است.
7. حوادث غیر مترقبه هرچند بخش مرکزی شهرستان اصفهان به دلیل موقعیت و استقرار خاص آن مستقیما و مشخصا در معرض خطراتی مثل زلزله، سیل،رانش و حتی توفان و صاعقه نیست،ولی امکان وقوع زلزله و رخدادهای سیل،توفان و غیره را نباید فراموش کرد،چرا که هر لحظه احتمال وقوع ان میرود؛مخصوصا که گذشته از گسلهای اصلی قم،زفره و طریق(در شمال و شمال شرقی منطقه)،گسلهای کلاه قاضی در جنوب اصفهان و رباط سلطان در شمال آن نیز تهدید کنندهاند.
جمعبندی و نتیجهگیری بخش مرکزی شهرستان اصفهان با وجود تعادل نسبی در مشخصههای طبیعی و انسانی و در برداشتن زمینههای مثبت رشد و توسعه،با موانع و محدودیتهای خاصی به ویژه در زمینههای کم آبی و خشکی(بحران آب)،تهدیدهای کویر و مخصوصا انواع آلودگیها روبهروست که ضرورت دارد،با رعایت صرفهجویی و بهرهوری صحیح از آب،توجه به حساسیتهای اکولوژیکی و زیست محیطی، حفظ منابع و نیز مکان گزینیهای صحیح و توقف توسعهی صنایع، این تهدیدات را جدی گرفت و بازدارندگیهای آنها را محدود کرد."