چکیده:
با افزایش و فراگیری استفاده از فضای مجازی، اقبال به شبکههای اجتماعی نیز به شدت رو به فزونی نهاده است. اگرچه شبکههای مجازی، فرصت اشتراک گذاری آسان اخبار و اطلاعات را فراهم می سازند، اما باعث بروز مشکلات فراوانی هستند که از جمله ی آنها، انتشار و به اشتراک گذاشتن اطلاعات بیاساس و دروغین، به صورت غیر قابل کنترل، از سوی کاربران بیشمار آن شبکهها و گاه، اختلال در نظم عمومی است. یکی از ملموسترین مثالها در این زمینه، انتشار اطلاعات بیاساس و جعلی در دوره ی بیماری همه گیر جهانی کووید ۱۹ است. در این دوره ی دشوار، در شبکه های اجتماعی، اخباری بیاساس و دروغین، مبنی بر عدم اقدامات کافی نهادهای ذی صلاح و مسئول، در پیشگیری و درمان بیماری کرونا، انتشار یافت؛ صفحهها و پیام های جعلی مختلف، ایجاد و بارگذاری گردید؛ تصاویر ساختگی و صداهای غیر واقعی، به اشتراک گذاشته شد و بدین روش، شبکه های اجتماعی، ابزاری شایع و تاثیرگذار برای ایجاد نگرانی و وحشت عمومی قرار گرفت. اندک توجه به واقعیت مذکور، به تنهایی، ضرورت وضع قوانینی کیفری را جهت صیانت از سلامت شبکههای اجتماعی و جلوگیری از آلودگی اطلاعات در رسانههای مجازی، نمایان میسازد؛ از این رو، نوشتار حاضر، با هدف تبیین سیاست کیفری متداول در نظام های حقوق کیفری، قبال انتشار اطلاعات نادرست در شبکههای اجتماعی و رسانههای مجازی، از طریق بررسی تطبیقی قوانین کیفری شماری از کشورها، این نتیجه را گزارش میدهد که در سال های اخیر، بسیاری از کشورها، با وضع مقررات کیفری قبال انتشار اطلاعات نادرست در شبکههای اجتماعی و رسانههای مجازی، سیاست کیفری واحدی را دنبال می کنند.
With the increase in the use ofvirtual space, the popularity of social networks has also increased.
Although virtual networks provide the opportunity to easily share news and information, they cause
many problems, including the uncontrollable dissemination and sharing of unfounded and false
information. , by countless users of those networks and sometimes, it is a disturbance in public order.
One of the most concrete examples in this field is the dissemination of baseless and fake information
during the global epidemic of Covid-19. In this difficult period, in social networks, baseless and false
news were published about the lack of sufficient measures by competent and responsible institutions in
the prevention and treatment of corona disease; Various fake pages and messages were created and
uploaded; Fake images and unreal sounds were shared, and in this way, social networks became a
common and effective tool to create public concern and panic. Paying little attention to the mentioned
fact alone shows the necessity of establishing criminal laws in order to protect the health of social
networks and prevent the contamination of information in virtual media; Therefore, this article, with the
aim of explaining the common criminal policy in criminal law systems, regarding the dissemination of
false information in social networks and virtual media, reports this result through a comparative study
of the criminal laws of a number of countries. It shows that in recent years, many countries follow a
single criminal policy by imposing criminal regulations against the publication of false information in
social networks and virtual media
خلاصه ماشینی:
وفق اظهارات مقامات آلمانی، در راستای اجرای این قانون در آلمان ، سامانه های اجتماعی یوتیوب در مداخله و حذف محتوای مجرمانه ٩٠ درصد، فیس بوک ٣٩ درصد و توییتر صرفاً یک درصد موفق بودند ( ٢٣٣ ,٢٠٢٠ ,taha gedikli )؛ از این رو، مقامات آلمانی، به طور رسمی اعلام کرده اند که صاحبان شبکه های اجتماعی ، باید قبال رفتارهای ناهنجار و مجرمانه ای مسئولیت پذیر باشند که در این سامانه ها واقع میشود و باید برابر این گونه اقدامات مجرمانه و نابهنجار، مسئولانه رفتار کنند؛ چرا که سیستم فعلی نمی تواند مشکلات و معضلات مربوط به تولید و انتشار اطلاعات نادرست ، بی اساس و گمراه کننده را حل کند؛ بنابر این ، سیاست جنایی و خواست سیستم حقوق کیفری آلمان ، این است که قوانین مذکور، به صورت دو جانبه ، هم مسئولیت را بر شبکه های اجتماعی بار کند و هم بتواند کاربران را در این زمینه ، تحت نظارت ، کنترل درآورد و در متخلفین را مجازات دهد.
اگرچه مبارزه با تولید، انتشار و اشتراک گذاری اطلاعات و اخبار نادرست ، بی اساس و گمراه کننده ، در محتوای این قانون ، مشخص نیست ، اما به نظر می رسد که وضع قانون مذکور در آلمان ، یکی از اقداماتی است که دولت آلمان در جهت مقابله با پدیده ی مذکور، انجام داده است و به نوعی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را برای اشخاص و عموم اجتماع امن کرده است .