چکیده:
مسئله مقاله حاضر راهبردهای امنیت سیاسی توده مردم در سیره معصومین: میباشد. بدونتردید مهمترین وظیفه هر نظامی تامین امنیت است به نحوی که میتوان گفت یکی از اهداف اصلی تشکیل حکومتها ایجاد امنیت است. امنیت دارای دو بعد مهم نرم افزاری و سخت افزاری میباشد که در اینجا بعد نرم افزاری مورد بررسی قرار میگیرد. روش مقاله حاضر به صورت سیره پژوهی (توصیفی- تحلیلی) است که از طریق چارچوب نظری مطالعات راهبردی صورت میگیرد. فرضیه ما این است که توده مردم باید در انتخاب اندیشه سیاسی و عقیده و بیان در چارچوب قوانین و اصول دین آزاد باشند. در این مقاله ابتدا مسئله امنیت سیاسی شهروندان که شامل مواردی از جمله صلح که برای امنیت سیاسی شهروندان بسیار اهمیت دارد، بررسی شد و معاهداتی که رسول اکرم9 برای برقراری امنیت سیاسی در میان مردم برقرار کردند، بیان گردید. در ادامه موضوع امنیت سیاسی شهروندان به نوشتار آمد که شامل مباحثی همچون حق بکار گیری و ابراز عقیده و همچنین حق انتخاب شدن و حق انتخاب کردن است. همچنین بحث سازوکارهای تضمین امنیت سیاسی افراد مورد بررسی قرار گرفت که شامل عناوینی از جمله کنترل از درون - محاسبه و مراقبه - و کنترل از برون و نظارت- امر به معروف و نهی از منکر- و همچنین اصل مشورت و اعتماد و عدم خشونت در جامعه مطرح گردید. در ادامه نیز مبحث تهدید امنیت سیاسی مردم مطرح گردید و عوامل از بین رفتن امنیت سیاسی مردم ذکر شد. نتیجهای که حاصل شد این است که معصومین: نسبت به امنیت سیاسی شهروندان اهتمام جدی داشتند و برای آن سازو کارهایی ترسیم کردهاند که در جهت رشد و تعالی این موضوع بسیارحائز اهمیت است، چرا که امنیت در سایه اجتماع و حمایت مردم شکل میگیرد و این مردم هستند که اگر امنیت سیاسی داشته باشند به تبع آن حکومت نیز امنیت خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
اسلام به عنوان مکتبي که براي اداره امور جامعه و از جمله ايجاد نظم ، آرامش و امنيت براي مردم طرح و برنامه ارائه نموده است ، مهار قدرت حاکمان را نيـز از نظـر دور نداشته و در نظام حکومتي خود، ساز و کارهايي را در نظر گرفته که مفاسد ناشـي از جاه طلبي و خودکامگي را به حداقل ممکن کاهش ميدهد.
در اين جا بخشي از پيمـان نامـه اي کـه پيامبر اکرم در جامعه و حکومت خود قرار داد را بيان ميداريم تا راهبرد ايشان بـه صورت دقيق تر براي حفظ امنيت سياسي شهروندان مشخص گردد: ۱- همراهي در جنگ : هرگروه که بجنگد و سپاهيان ، گروهي بعد از گروهي، نبـرد کنند، بايد به نيکي و برابر بين مسلمانان باشد، پس جنگ جز با اجازه رؤساي سپاه که صلاحيت اين کار را دارند، روا نيست .
در مبحث امنيت سه گانه مطرح شده است که اگر عقيده فرد، موافق و مؤيد تئوري و تفکر موجود باشد تا جايي قابل ابراز است که موجب وهن مذهب يـا اختلال در نظم و يا ايجاد اختلاف ميان اقوام نشود؛ و اگر با عقيده موافق نباشد با سـه محدوديت دنيوي مواجه خواهد شد که عبارتند از: محدوديت بغي به دليل نفساني و غير ارادي بودن عقيده طبق آموزه هاي فقه شيعي، آزادي افـراد در بکارگيري چنين عقيده اي که دال بر مخالف بـودن حاکميـت و مشـروعيت آن اسـت ، قابل احترام ميباشد و هيچکس حق تعرض يا تجسس در عقايـد ايـن افـراد را نـدارد.
براي مقابله سختگيرانه با بغات ، شروطي ذکر شده است که بيانگر ايـن اسـت کـه جرم بغات تنها محدود به انتخاب يا تبليغ آن عقيده نيست بلکه زماني جرم محسـوب ميشود که امنيت عمومي جامعه را تهديد کند و اين شروط عبارتند از: ۱- جدا شدن از امام و عدم اطاعت از ايشان .