چکیده:
قدرت نرم یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های حکومت‌ها و دولت‌ها برای تغییر اذهان نسبت به خود است. کارکرد مؤلفه‌های این قدرت، زمینه را برای تغییر افکار و اذهان به سمت مطلوب فراهم می‌کند و تقریباً همۀ دولت‌های موفق و برتر، به این مهم توجه خاص مبذول می‌دارند. این توجه پس از جنگ جهانی دوم و توسعه و گسترش صنعت سینما و اقبال عامه به این رسانه ماهیت و کارکرد مضاعفی پیدا کرده است. سینما، به عنوان یک ابَررسانۀ قدرتمند، توانایی بسیار بالایی در معرفی سرزمین‌ها، قومیت‌ها، ملت‌ها و سیاست‌های یک کشور پیدا کرده است. این مهم، مستمراً از مسیر کاربست قدرت نرم و به خدمت گرفتن رسانه‌ها با تکیه بر ابزارها و فن‌آوری‌های هنرمندانه، قادر است تصویری غیرواقعی ارائه کند که مطلوب و مقصود کارگردان و جریان حاکم بر تولید رسانه و «آفرینندگان دنیای جدید» مبتنی بر قدرت نرم است. سینما در حقیقت یکی از بهترین ابزارهای قدرت نرم در خدمت بازنمایی واقعیت است. در این نوشتار، جایگاه یهودیان روسیه با تکیه بر بازنمایی آنان در فیلم‌های سینمایی منتخب مورد توجه قرار گرفته و از خلال آن چگونگی توجه و تعامل با اقلیت یهودی مورد تجزیه و تحلیل واقع شده است. بازنمایی یهودیان در سینمای روسیه مبتنی بر کلیشه‌های رایج خوب و بد در سینماهای صاحب سبک دیگر است و بار اصلی فیلم در دفاع از حقوق آنان و حمایت از اقلیت مظلوم‌نمایانده، تنظیم شده است. یهودیان در سینمای روسیه به عنوان یک اقلیت قومی، همواره مظلوم، مهجور و ستمدیده به تصویر کشیده می‌شوند.
Soft power is an instrument for nation-states to alter public opinion and audience mentality. Nearly all powerful nation-states regard it as a tool to create intended changes in target societies. Developments in cinema industry and public interest in new media in the Post-War era generated new functions for the industry in the eyes of governments worldwide. As a powerful hypermedia, cinema enjoys extraordinary opportunities to present geographies, ethnicities, nations and policies in artistic ways. Cinematic depiction of various circumstances of a nation can attract attentions, moderate opinions and create new mentalities, sometimes far from reality, in the audience. Cinema exemplifies an instance of the use of soft power, in which continuous use of technological and artistic applications enables mainstream directors to create unreal images of reality, intended by ‘creators of the new world’. Cinema is indeed a good instrument of soft power for depiction of world realities and Russian cinema is no exception. Focusing on the issue of Russian Jews, this article discusses the way they are presented in Russian films. Thematic depiction of the Jewish community in Russian cinema incorporates support for Jewish rights as a suppressed minority in the Russian society. Including old cliche dualities of the 'right and wrong', post-Cold War films, much like the former Soviet cinema, take for granted the Jewish community as 'oppressed and persecuted'.
خلاصه ماشینی:
در اين نوشــتار، جايگاه يهوديان روســيه با تکيه بر بازنمايي آنان در فيلم هاي سينمايي منتخب مــورد توجه قرار گرفته و از خــلال آن چگونگي توجه و تعامل با اقليــت يهودي مورد تجزيه و تحليل واقع شــده است .
چنانچه ســينما به مثابۀ يک رســانۀ فرهنگي در نظر گرفته شود که از ميان همۀ رســانه هاي ديگر، داراي نيرومندترين ظرفيت براي بازنمايي جهان و ارائۀ تصويري از واقعيت هاي تاريخي ، اجتماعي ، سياســي و فرهنگي است ، آشکار مي شود که اين رسانه چگونه مي تواند با سياست هاي يک ملت مرتبط باشد (متقي و قره بيگي ، ۱۳۹۳: ۲۷(.
)Jews ً ١٩٩٠ ,and Jewish Topics in the Soviet Union and Easern Europe( تفکري نو، زندگي عادي و روزمرٔە مردم و رفتار انســاني از ويژگي هاي بارز فيلم هــاي يهوديان بود.
نشــانه هاي نامبرده تنها چند نمونه از نشانه هاي بسيار قابل توجهي هســتند که در فيلم هاي مربوط به يهوديان نمايش داده مي شود و به گونه اي خاص مبتني بر آموزه هاي مذهبي بازنمايي شــده اســت و اين بازنمايي به طرز بسيار ظريف و موشکافانه اي در ذهن مخاطب نفــوذ و جايگاهي همواره ثابت از آن خود کرده اســت )١٩٨٧ ,Friedman(.
سينماي روسيه مانند سينماي ديگر کشورها، اين بازنمايي را حفظ کرده و مؤلفه ها و نشانه هاي بيانشده را با استفاده از يهوديان روسي براي مخاطب به تصوير مي کشد.
(
, 
, 
)
