چکیده:
کاربرد پهپاد غیرنظامی در شئون اجتماعی زندگی انسان در حال پیشرفت است؛ به طوری که انتظار میرود پهپادها نقش اصلی در شهرهای هوشمند داشته باشند. برخلاف رشد فناوری پهپاد، قوانین شیوه استفاده از آنها یا شفاف نیست و یا هنوز درباره آنها تقنین صورت نگرفته است. مسئولیت مدنی پهپاد مهمترین عرصهای است که برخلاف مزایای آن، چالشهای اجتماعی را در پی داشته و از این جهت نیازمند پژوهش میباشد. امنیت عمومی و سایبری، حریم خصوصی، آسیبهای بدنی، صدمه به اموال و خسارت آبرویی از انواع مسئولیتهایی است که میتواند از عملکرد پهپاد ناشی شود. این نوشتار که به شیوه توصیفی تحلیلی نگارش یافته، ضمن بررسی شرایط تحقق مسئولیت مدنی، وقوع زیان در عرصه فعالیتهای پهپادی را ثابت نموده و مبتنی بر نظریه احترام، قانون مسئولیت مدنی را قابل اجرا دانسته و با عنایت به فقدان شخصیت برای پهپاد در مقام تعیین مسئول جبران زیان، پیجوی عامل انسانی بوده است.
The use of civilian drones in the social aspects of human life is developing; to the extent that UAVs are expected to have a major role in smart cities. Despite the growth of UAV technology, the rules for using them are either not clear or have not yet been legislated. UAV civil liability is the most important area that, despite its benefits, poses social challenges and therefore needs research. Public and cyber security, privacy, personal injury, property damage and reputational damage are all types of responsibilities that can result from UAV performance. This article, written in a descriptive-analytical manner, while examining the conditions for the realization of civil liability, has proved the occurrence of losses in the field of UAV activities and based on the theory of respect, has considered the rule of civil liability applicable and due to the lack of personality for the UAV and also the category of artificial intelligence in the position of determining the person responsible for compensation, has been in search of a human factor.
خلاصه ماشینی:
کشورهايي که در استفاده از پهپاد پيش قدم بوده اند، همواره اين نگراني را داشته اند که آيا قوانين کنوني ميتواند حافظ حريم خصوصي شهروندان و سلامت جسم و اموال آنان باشد؟ از سوي ديگر با عنايت به کارکرد پهپاد مبتني بر هوش مصنوعي عامل جبران زيان چه کسي ميتواند باشد؟ در آمريکا مبناي يگانه اي وجود ندارد و گاه مبتني بر نظريه تقصير، اپراتور و گاه بر مبناي مسئوليت محض ، سازنده به عنوان مسئول جبران شناسايي ميشود.
Artificial Intelligence ٤ـ با توجه به اينکه پهپاد داراي شخصيت نيست و زيان نيز نمي تواند بدون جبران رها شود، چه کسي بايد از عهده جبران زيان برآيد؟ ٣ـ پيشينه پژوهش با جست وجو در سامانه هاي مجلات علمي معتبر مانند نورمگز، مگيران و جهاد دانشگاهي و نيز تارنماي کتابخانه ملي ايران و سامانه کتابخانه هاي عمومي کشور جهت پيشينه يابي اين نتايج به دست آمد: ـ به هيچ کتابي که فعاليت پهپادهاي غيرنظامي را از منظر حقوقي کرده باشد، دست نيافتيم و کتابي مسئوليت مدني پهپادهاي غيرنظامي را بررسي کرده باشد، فهرست نويسي نشده بود.
com/seattle-news/crime/man-convicted-in-drone- crash-that-injured-woman-during-seattles-pride-parade 1399/10/28 قانون اساسي و ماده ١٣٢ قانون مدني ميتوان آمده است ؛ بنابراين با استفاده از تنقيح مناط قطعي از اصل ٤٠ قانون اساسي و به کمک الغاء خصوصيت از واژه «همسايه » در ماده ١٣٢ قانون مدني ميتوان حکم را چنين تقرير نمود: چنانچه فردي که از پهپاد استفاده ميکند، آن را در موارد غيرمتعارف استفاده نموده و از اين راه سبب ورود زيان به ديگري شود، در مدار مسئوليت قرار ميگيرد؛ بنابراين ميتوان جلوي تصرفات خارج از حدود پهپاد را گرفت .