چکیده:
این تحقیق با هدف ارائه الگوی جدید برج سازی بر مبنای توسعه پایداری اجتماعی در استان تهران انجام گرفته است. به لحاظ جمع آوری داده ها پیمایشی محسوب می شود. در جمع آوری داده ها از روش های کمی و کیفی استفاده شد. جامعه آماری دو گروه کارشناسان، دانشجویان دکترای معماری و خبره گان ساکن در این شهر بودند. حجم نمونه برای کارشناسان 384 نفر و برای خبرگان 14 نفر بوده است. از دو روش نمونه گیری خوشه ای و هدفمند استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها را پرسشنامه ی محقق ساخته و مصاحبه با خبرگان تشکیل داد. روش تجزیه و تحلیل داده ها بهره برداری از شاخص های آمار توصیفی، آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS بوده است. مهمترین یافته های تحقیق حاکی از آن بود که طراحی فضاهای باز بازی، هنری، فرهنگی و تفریحی در برج ها میتواند در ارتقاء تعاملات و حس تعلق و دور کردن اثرات منفی زندگی صنعتی بر روی ساکنان موثر واقع گردد. طراحی انعطاف پذیر برج ها و مرتفع سازی محدودیت های سازه ای با راهکار هایی مانند (طراحی نواری برج ها و طراحی آتزیوم و تسهیل دسترسی مناسب و تعبیه فضاهای باز...) قادر است در توسعه پایدار و ارتقاء حس رضایت ساکنان تأثیرگذار باشد. عملکرد مناسب در طراحی بام و همکف، ایجاد فضاهای مناسب اجتماعی، تعاملاتی در کاهش مشکلات برج نشینی و ایجاد سرزندگی و مشارکت عمومی و به تبع آن توسعه پایدار اجتماعی نقش آفرین باشد. طراحی گردشگاه و مجهز کردن برج ها به خدمات عمومی اولیه (رستوران، مغازه، مهد کودک، آرایشگاه، سوپر مارکت، باشگاه، استخر.....) قادر است در ایجاد حس تعلق و تعاملات، و از سوی دیگر در کاهش سفرها در شهر و توسعه اجتماعی موثر واقع شود.
The current research was conducted with the aim of presenting a new model of
tower construction based on social sustainability development in Tehran province.
In terms of data collection, it is considered as a survey method. In order to collect
data, quantitative and qualitative methods were used. The statistical population
consisted of two groups of specialists, PhD students in architecture and experts
living in this city. The sample size was 384 for specialists and 14 for experts. Two
methods of cluster sampling and purposive sampling were used. The data collection
tool was a researcher-made questionnaire and interviews with experts. The data
analysis method was the use of descriptive statistics indicators and Friedman test
using SPSS software. The most important findings of the research indicated that the
design of open spaces, art, culture and entertainment in the towers can be effective
in promoting interactions, a sense of belonging and avoiding the negative effects of
industrial life on residents. Flexible design of towers and removal of structural
constraints with solutions such as (strip design of towers, design of atrium,
facilitating proper access and installation of open spaces ...) can be effective in
sustainable development and enhancing residents' sense of satisfaction. Proper
design of roof and ground floor and creating appropriate social-interactive spaces,
can play a role in reducing tower problems and creating vitality and public
participation and, consequently, sustainable social development. Designing a
leisure center and equipping the towers with basic public services (restaurants,
shops, kindergartens, hairdressers, supermarkets, clubs, swimming pools ...) is able
to create a sense of belonging and interaction, and on the other hand, reduce trips in
the city and create social development.
خلاصه ماشینی:
آنچه در برنامه ريزي و طراحي اين برج ها کمتر مورد توجه قرار گرفته رعايت اصول و معيار هاي مربوط به کيفيت محيط و نياز افراد بوده که موجب ايجاد توده هاي حجمي سرد و بي روح که فاقد شرايط لازم براي ايجاد ارتباطي پايدار با ساکنان خواهد بود و زمينه ساز بيگانگي افراد، کاهش حس تعلق و کاهش روابط اجتماعي در محيط زندگي خويش شده است .
1- Kevin Murphy 2- Awareness for Sustainability 3- Quality of Societies 4- Colantonio 5- John Glasson 6- Graham Wood 31 جدول (١): بررسي مؤلفه (رجوع شود به تصویر صفحه) اهداف توسعه پايدار اجتماعي هدف اصلي اين است که نسل هاي آينده دسترسي يکسان و يا بيشتري به منابع اجتماعي نسبت به نسل کنوني داشته باشند؛ اضافه بر اين ، برآوردن نيازها، افزايش کيفيت زندگي، استفاده از تمام ظرفيت ها در بهبود وضعيت راهکارهاي عملي طراحي براي دستيابي به پايداري اجتماعي و به تبع آن توسعه اجتماعي فراگير ، ايجاد ساختارهاي با هويت جهت به وجود آوردن حس تعلق ، ساخت محيط هارمونيک و فضاهاي انعطاف پذير و بهبود و حفاظت از زير ساخت هاي زيست محيطي ساير اهداف توسعه پايداري اجتماعي است ( J &Y Mak .
از اين رو در طراحي هاي اين قبيل از ساختمان ها بايد ضوابطي (بر اساس گويه هاي ١، ٣ و ٢٨) حاکم گردند که اين ضوابط و ساخت و ساز ها قادر باشند براي استفاده از فضاي آزاد، نور و هواي کافي، را به اين خانوار در حد استاندار برسانند و بهبود فضاهاي عمومي و مشاع در محيط مسکوني در راستاي ارائه الگوي جديد برج سازي بر مبناي توسعه پايدار اجتماعي يک اولويت مهم تلقي گردد.