چکیده:
بخش قابل توجهی از مطالعات دانشگاهی در حوزه مدیریت دولتی به سیر تطور نهضتهای بخش عمومی در این رشته اختصاص یافته است. این نهضتها که گاهی از آنها با عنوان نهضت، الگو، مدل، رویکرد، پارادایم یا شبه پارادایم یاد میشوند، دارای مبانی نظری و هستیشناسی، شناختشناسی، انسانشناسی،روششناسی و ارزششناسی خاص خود هستند که توجه به این مبانی به درک عمیقتر ما از نهضتهای بخش عمومی کمک قابل توجهی میکند. اداره امور عمومی در یک نگرش جامع و کولاژگونه، نیازمند درک همزمان مبانی فلسفی نهضتههای بخش دولتی است. مدیران دولتی در جوامع مختلف بایستی درک صحیحی از این مبانی داشته باشند تا بتوانند به کاراترین شکل ممکن تصمیمگیری کنند. حاصل تضاد دیالکتیکی اداره امور عمومی سنتی (تز) و اداره امور عمومی نوین (آنتیتز)، شکلگیری سنتزهایی قاتل از جمله مدیریت دولتی نوین، خدمات عمومی نوین و مدیریت ارزش عمومی بود. پژوهش حاضر با بررسی سیر تطور نهضتههای بخش عمومی، به دنبال دستهبندی مبانی فلسفی این پارادایمها است و درنهایت طی جدولی، چارچوبی برای درک بهتر آنها ارائه میدهد.
A significant part of academic studies in the field of public administration is devoted to the evolution of public sector movements in this field. These movements, sometimes referred to as movement, pattern, model, approach, paradigm, or quasi-paradigm, have their own theoretical and ontological, epistemological, anthropological, methodological, and axiological fundamentals. Paying attention to these fundamentals will help us to gain a deeper understanding of public sector movements. Public administration in a comprehensive and collage-like approach requires a simultaneous understanding of the philosophical fundamentals of public sector movements. Government officials in different societies need to have a clear understanding of these fundamentals in order to make the most effective decisions possible. The result of the dialectical contradiction between the traditional public administration (thesis) and the new public administration (antithesis) was the formation of killer syntheses, including new public management, new public services, and public value management. The present article surveys the evolution of public sector movements, seeks to categorize their philosophical fundamentals, and finally, in a table, provides a framework for a better understanding of them.
خلاصه ماشینی:
اگر بخواهيم سير تغيير رويکردها و نقش دولت ها را در شبه پارادايم هـاي اداره امـور عمـومي مقايسـه کنيم ، متوجه خواهيم شد که از نقش دولت ها کاسته شده ، به دموکراسي بهاي بيشـتري داده مـيشـود؛ از ارزش هايي نظير وفاداري شخصي، کارايي و اثربخشي به سـمت ارزش هـايي نظيـر عـدالت ، مشـارکت و نمايندگي سوق پيدا کرده است ؛ به مشارکت شـهروندان اهميـت بيشـتري داده مـيشـود و درنهايـت بـر توانمندسازي کارکنان تأکيد زيادي شده است (نرگسيان ، ١٣٨٧)؛ بنابراين با توجه به آنچـه گفتـه شـد، در ادامه تنها به بررسي مباني فلسفي برخي از اين نهضت ها از جملـه اداره امـور عمـومي سـنتي، اداره امـور عمومي نوين ، مديريت دولتي نوين ، خدمات عمومي نـوين و مـديريت ارزش عمـومي١ بـه دليـل اهميـت بيشتر آن ها پرداخته خواهد شد.
امروزه انقلاب هايي که در کامپيوترها و سيستم هاي مديريت اطلاعات صورت گرفته است ، نشان ميدهد که تيلوريسم تحت تأثير تغييرات محيطي، خود را در قالب هايي جديد نمايان کرده است ؛ بنابراين به طور خلاصه مباني نظري و معرفت شناختي نهضت اداره امور عمومي سنتي عبارتند از نظريه سياسي، 1.
Zhang Kangzhi عملياتي ويژه خود با شکست مواجه شده است و تعقيب عدالت توسط اين نهضت ، اثر عملي بر دولت نگذاشت و در عمل نسبتا خام است (دونگ ، ١٣٩٤)؛ بنابراين دنهارت ها معتقدند که نوع رويکرد نهضت اداره امور عمومي نوين ، نظري (در پي ايجاد نظريه هايي خاص براي مديريت دولتي است تا اين رشته از بحران هويت خارج شود) و آرمان گرا (تلاش براي تدوين چشم انداز و مسير جامعه در بلندمدت و همچنين تمرکز بر آينده مديريت دولتي ) است (دنهارت و دنهارت ، ٢٠٠٧: ٢٨- ٢٩).