چکیده:
مسئله این پژوهش، بررسی ادعای ناتوانی ادله تاریخی در اثبات ولادت امام دوازدهم از سوی پیشران جریان روشنفکری دینی به روش تبیین روایی با تکیه بر حدیث تاریخ‌ساز دوازده خلیفۀ قریشی است. ابتدا سقیفه، بستر پیدایش جریان خلافت، حدیث‌سوزی و حدیث‌سازی در سنت نبوی و سپس اصالت مهدویت در اندیشۀ اهل‌سنت بررسی می‌شود. مکتب خلافت با استناد به حدیث رسول خدا؟ ص؟ مبنی بر لزوم قریشی بودن دوازده خلیفه؛ در سقیفه، پا گرفت. بخش اول این حدیث «دوازده خلیفه یا امیر» به تدریج با پس‌رانی مواجه شد، لذا عده‌ای از علمای اهل‌سنت از تفسیر این فراز روایت به دلایل مختلف عاجز ماندند. به عنوان یکی از عوامل، بازی‌های سیاسی براساس حافظه جمعی تاریخی موجود در میان مسلمین بر پایۀ سایر مفاد این حدیث و اخبار مهدویت، جریان منسوبین و مدعیان مهدویت را برانگیخت. اما در میان شیعیان تشکیل نظام‌های علمی، وکالت و نیابت از سوی امامان شیعه در آستانۀ ورود به عصر غیبت، وارث این حدیث یعنی حجت ثانی عشر را در میان شیعیان تثبیت کرد. از سوی دیگر ادلۀ تاریخی ولادت، برخورد دستگاه خلافت در هنگامه میلاد و اهتمام جامعه شیعه در قبال این رویداد، همه بر وقوع این تولد دلالت دارند. سرانجام اعتراف به روح مهدویت شخصی موجود در این روایت و سایر اخبار موثق مهدوی در برخی آثار بزرگان اهل‌سنت، اثبات تاریخی این میلاد را به دنبال دارد.
The purpose of this study is to investigate the claim of inability of historical evidence to prove the birth of the twelfth Imam by the proponents of the religious intellectual movement by explaining the narrative based on the history developing hadith of the twelve Quraysh caliphs. First, the roof, the bed of the emergence of the caliphate, the burning of hadith and hadith-making in the prophetic tradition and then the originality of Mahdism in the Sunni thought is examined. The school of caliphate was established in Saqifa based on the hadith of the Prophet regarding the necessity of being the Quraysh of the twelve caliphs. The first part of this hadith, "The Twelve Caliphs or Amir", was gradually rejected, so some Sunni scholars were unable to interpret this narration for various reasons.The collective historical memory and, of course, the political games among the Muslims aroused the current of the claimants and claimants of Mahdism. The organization of scientific systems, advocacy and representation was also formed by Shiite Imams on the eve of entering the age of absence. Meanwhile, the historical evidences of the birth and the attitude of the caliphate during the birth of Christ and the concern of the Shiite community towards this event, all indicate the occurrence of birth. Finally, the confession of the spirit of personal Mahdism in this narration by Sunni scholars brings the historical proof of this birth based on this point of view.
خلاصه ماشینی:
مقدمه مسئله این پژوهش، بررسی ادعای ناتوانی ادله تاریخی در اثبات ولادت امام دوازدهم از سوی پیشران جریان روشنفکری دینی به روش تبیین روایی با رویکرد تحلیلی با تکیه بر حدیث دوازده خلیفۀ قریشی است.
It seems that various factors such as: familiarity of scientists with the line of correspondence; Submission of many correspondences by primary and secondary attorneys; Confirmation and acknowledgment of elders regarding correspondence; Possession of correspondence with special knowledge and their realization; Non-contradiction of the content with the text of religion; It has caused the Shiites to believe in the correspondences and confirm that they were issued by Imam Mahdi (peace be upon him) Keywords: Imam Mahdi's Toqiyyats(handwrittens), four deputies, special science, minor absence The fourth level of Qom seminary, qom, Iran.
(
, 
, 
)
