چکیده:
با وجود اين که بحث اخلاق در مقولۀ توسعه اقتصادي بحث جديدي نيست ، اما به دليل اهميت و گستردگي
آن ، همچنان جاي مطالعه و بحث دارد. انسان از عصرهاي ابتدايي تا کنون در پي «بهبود» زندگي بوده است
اما اين بهبود در دوران هاي مختلف معاني متفاوتي به خود گرفته است . گفتني است مفهوم توسعه به معناي
فرايند بهبود، سال هاي زيادي است که به عنوان هستۀ اصلي منطق توسعۀ اقتصادي، از وجه صرفا مادي
خارج شده و رنگ و بوي اخلاقي به خود گرفته است . ادعاي تطبيق اين سبک و سياق اخلاق گرا در نظريات
توسعۀ نوين با نظام اقتصاد اسلام با اين که ادعاي بزرگي به نظر ميرسد، اما مطالعات انجام شده نشان مي -
دهد توجه به ابعاد معنوي در شيوة زندگي اقتصادي، تطابق هاي بسياري با آموزه هاي اسلام دارد. اين مقاله
موضوع اخلاق در اقتصاد را با نگاه تاريخي و انتقادي تشريح کرده و سپس به صورت موردي به جايگاه اخلاق
در توسعه ، عليالخصوص بحث سرمايۀ اجتماعي ميپردازد. هدف اصلي اين مقاله ، ابتدا بحث در زمينۀ لزوم
پرداختن به اخلاق در ديدگاه هاي توسعه و سپس تطبيق مؤلفه هاي اخلاق اسلامي در سرمايه هاي اجتماعي
است