چکیده:
در نظام بینالملل کمتر کشوری یافت میشود که شهروندان آن از هویت یکسانی برخوردار باشند.
با توجه به این که در عصر مدرن بدون همبستگی ملی» بقا و دوام نظام سیاسی دولت - ملت غیر
ممکن است. لازمه همگرایی به رسمیت شناختن حقوق تمام گروهها با هویتهای متنوع است. سابقه
تاریخی مردم ایران در زندگی مسالمتآمیز اقوام و مذاهب در کنار یکدیگر و تاکید دین مبین اسلام
بر حقوق و آزادیهای فردی از طرفی و وقوع منازعات سیاسی با پسزمینه مذهبی در خاورمیانه و
استقبال ایرانیان از گفتمان همگرایی بر اساس حقوق مدنی در طی دو دهه اخیرء از طرف دیگرء ما
را بر آن میدارد که به دنبال همگرایی ملی در ایران باشیم. لازمه همگرایی ملی در جوامع متکثر
احترام به تمامی هویتهاست. قانون اساسی جمهوری اسلامی دارای اصولی است که ناظر بر حقوق
مدنی شهروندان است ولی بنا به دلایلی معطل مانده است. در شرایط کنونی ایران» ناسیونالیسم
مدنی با اهتمام به وجود تمامی هویتها و گروههای اجتماعی در چارچوب جامعة مدنی شرایط لازم
را برای ایجاد همبستگی ملی فراهم میکند