چکیده:
اکنون، به ویژه با نگاهی آیندهپژوهانه، اهمیت بیش از پیش حفاظت و حمایت از محیط زیست بر کسی پوشیده نیست. بنابراین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که داعیهدار تدوین الگویی اسلامی برای پیشرفت کشور است، نمیتواند بی توجه به نگرشها و رهنمودهای اسلامی در ارتباط با محیط زیست و در این چارچوب رابطه الگوی انسان و محیط زیست از دیدگاه شرع باشد. اما مسئله این است که با توجه به اهمیت آن به اندازه کافی در پیشنویسهای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که تاکنون تدوین و انتشار یافته، نمود نیافته است. لذا این پژوهش با روشی توصیفی-تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی مبتنی بر تحلیل محتوای اسنادی و مصاحبه با خبرگان به منظور پاسخ به سؤال: «نگرش کلان اسلامی در مقایسه با نگرشهای غربی در حوزه رابطه انسان و محیط زیست، قابل استفاده در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت چیست؟»، به تحقیق پرداخت. بر اساس یافتههای تحقیق که بر بستری از نگاه آسیبشناسانه به پیشنویسهای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و مقایسه مابین نگرشهای کلان غربی و اسلامی در حوزه رابطه انسان و محیط زیست انجام پذیرفت؛ با توجه به موارد برشمرده، تأکید بر قابلیت نگرشهای کلان اسلام در هماهنگی رابطه انسان و محیط زیست و در نتیجه تعادل مابین چهار عنصر حفاظت، حمایت، پایداری و مهرورزی به محیط زیست گردید. در انتها نیز بر اساس یافتههای تحقیق، پیشنهادات معین و راهکارهای مشخصی برای تدوین نهایی الگوی پایه پیشرفت ارائه شد.