چکیده:
فساد در نظام اداری، به اقدامات مأموران دولتی که با هدف انتفاع و بهرهبرداری برای خود یا اشخاص دیگر یا در قبال دریافت مال برای خود یا اشخاص قانون را نقض کنند یا تغییر دهند، اطلاق میشود که مواردی مانند ارتشا، اختلاس، تبانی در انجام معاملات، اخذ پورسانت و هدیه، پرداخت و دریافت ناموجه، اعطای تسهیلات افزون بر ضوابط و اعطای امکانات برخلاف عرف مهمترین مصادیق آن هستند. تحلیل حاصل از پژوهش نشان میدهد که نظام اداری ناکارآمد، بیاعتمادی ساختاری در نظام اداری، بوروکراسی سخت، نارسایی در قوانین و مقررات و اجرای آنها، بیتوجهی نسبت به قوانین، فقدان مهارت در نیروی انسانی، سازشکارگزاران دولتی با افراد و گروههای بانفوذ، مبانی سست و نامتناسب سازمانی، انحصار مشاغل، ضعف سیستم مدیریت از عوامل مؤثر در شیوع فساد اجتماعی هستند.