چکیده:
در سال 2019 ایران از نظر میزان تولید دی اکسید کربن و آلوده کرده زمین در جایگاه هشتم جهانی و بالاتر از انگلستان، فرانسه، ایتالیا، کانادا، ترکیه، مکزیک، اندونزی و... ایستاد. اما واقعیت های زیست محیطی ایران از این آمار هم وحشتناک تر است. زیرا با محاسبه نابودی آب های سطحی و زیرزمینی، جنگل ها و مراتع، بحران بسیار عمیقتری پیش روی این کشور است. ایران وضعیت محیط زیستی بسیار شکننده ای دارد و در خط مقدم مبارزه با پدیده گرمایش جهانی قرار دارد. این کشور پهناور در کمربند بیابانی و منطقه خشک و بحران زده خاورمیانه و بین کشورهای جنگ زده نظیر افغانستان، عراق و سوریه قرار گرفته است. با نابودی منابع آب زیرزمینی و جنگل ها و مراتع منطقه و افزایش استفاده از سوخت های فسیلی، آسیب های جبران ناپذیری بر محیط زیست منطقه وارد شده است. در چنین شرایطی، تحریم های اقتصادی علیه ایران شرایط را وخیمتر می کند. این موضوع چندان مورد توجه سیاستمداران و حتی هواداران محیط زیست قرار نگرفته است. چگونه با تحریم ایران، هوای کره زمین گرمتر و آلوده تر می شود و دود آن به چشم همه مردم جهان از جمله کشورهای تحریم کننده می رود؟
in 2019, iran ranked eighth in the world in terms of the amount of carbon dioxide produced and polluting the earth, and higher than england, france, italy, canada, turkey, mexico, indonesia, etc. but the environmental realities of iran are even more terrible than these statistics. because by calculating the destruction of surface and underground water, forests and pastures, this country is facing a much deeper crisis. iran has a very fragile environmental situation and is at the forefront of the fight against global warming. this vast country is located in the desert belt and dry and crisis-stricken region of the middle east and between war-torn countries such as afghanistan, iraq and syria. with the destruction of underground water resources and the forests and pastures of the region and the increase in the use of fossil fuels, irreparable damage has been done to the region's environment. in such a situation, economic sanctions against iran make the situation worse. this issue has not received much attention from politicians and even environmentalists. how will the air on the planet become hotter and more polluted with the sanctions on iran, and its smoke will reach the eyes of all the people of the world, including the embargoing countries?
خلاصه ماشینی:
ماهيت ناعادلانه اين پديده با توجه به بسياري از کشورهاي توسعه يافتـه و صـنعتي کـه مسير توسعه خود را بر مصرف سوخت هاي فسيلي و در نتيجه انتشار گازهاي گلخانـه اي بنيان نهاده اند و باعث تشديد ايـن پديـده شـده انـد، کمتـر از کشـورهاي در حال توسعه يا کمتر توسعه يافته درگير چالشها و اثرات مخـرب آن مـي باشـند.
طـي دهـه اخير، برنامه هاي پنجساله توسعه جمهـوري اسـلامي ايـران بـا هـدف کـاهش اتکـاء بـر سوختهاي فسيلي و توسعه انرژيهاي تجديدپذير اهدافي براي جايگزيني سوخت هـاي پاک به جاي سوختهاي آلوده و فسيلي در نظر گرفته اند که متأسفانه هزينه هـاي بـالاي اقتصادي در بخش سرمايه گذاري و بهره برداري، در کنار رشد سريع وابستگي جامعـه بـه سوخت در راستاي تسهيل و ارتقاء سطح زندگي باعث شده دولت توان دستيابي و تحقق اهداف برنامه ريزي شده را نداشته باشد.
از سوي ديگر، کاهش انتشار گازهاي گلخانه اي و آلاينده هاي اتمسفر، هدف مهم سياستهاي انرژي و زيست محيطي را تشکيل مي دهند و در اين خصوص تلاشهاي زيادي نيز صورت گرفته و توافق هاي بين المللي نيز منعقد شده است و يکي از نمونه هاي اين توافق ها، توافق پاريس ياکوپ ٢٠است که کشورهاي حاضر در اين کنفرانس در ٢٢ آوريل سال ٢٠١٦توافق کردند که مجموعه اقداماتشان به گونه اي باشد که اجازه ندهند دماي کره زمين تا پايان قرن جاري ميلادي از يک ونيم درجه سلسيوس بيشتر افزايش پيدا کند که ايران نيز در اين ميان ، اين توافق را البته به صورت مشروط و در صورت کمک هاي مالي بين المللي و رفع تحريم ها پذيرفته است .