تحلیل برساختگرایانه جرایم علیه اراضی دولت مقاله

ترسیم مفهوم «جرم» نقطه آغاز مسیر اندیشه کیفری است. درواقع ، تصویری که از جرم ارائه میشود، سایر مفاهیم بنیادین جرمشناختی (نظیر مجرم و علت شناسی) و نظام سیاست کیفری (نظیر عدالت، جرمانگاری و پیشگیری) را صورت بندی میکند. بر مبنای نظریه برساخت گرایی اجتماعی، می توان جرم را یک پدیده اجتماعی دانست که بیرون از فکر و ذهن انسانها و دارای یک وجود عینی مستقل نیست بنابر این آن چیزی که جرم تلقی می شود، بسته به اینکه چه کسی آنرا توصیف کرده، متفاوت خواهد بود؛ لذا، در روابط بین افراد، با برساخت یک واقعیت اجتماعی از جرم روبرو می باشیم. این مقاله با اتخاذ حالتی میان رو از نگاه برساختگرایی اجتماعی به مفهوم جرم و استفاده از نظریه «واقعیت اجتماعی جرم» که معتقد است که تعریف افعال مجرمانه و اعمال قوانین کیفری و برساخت ادراک کیفری و توسعه الگوهای رفتاری متناسب با ان ، محصول کنش سهامدارانی است که با تاثیر بر فرایند جرمانگاری سعی می کنند تا منافع شخصی و گروهی خود را تضمین نمایند، واقعیت جرمانگاری در حوزه اراضی ملی و دولتی در ایران مورد بحث و بررسی قرار می دهد. مطالعه گفتمان رسمی کنشگران سیاست جنایی با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مشروح مذاکرات مجلس شورای ملی و مجلس شورای اسلامی نشان داده که حداقل در حوزه ی جرمانگاری در زمینه اراضی در نظام عدالت کیفری ایران، نظریه برساختگرایی به نحوی اشکار بر جرمانگاری و ذهنیت فعالین این جریان حاکم است.

Drawing the concept of "crime" is the starting point of the path of criminal thought. In fact, the image of crime presents other fundamental concepts of criminology (such as criminality and etiology) and the system of criminal policy (such as justice, criminology, and prevention). According to the theory of social constructivism, crime can be considered a social phenomenon that is not outside the human mind and has an independent objective existence, so what is considered a crime will vary depending on who describes it. Was; Therefore, in interpersonal relationships, we are faced with constructing a social reality of crime. This article takes a mediocre view of social constructivism from the concept of crime and uses the theory of "social reality of crime", which believes that the application of criminal law and the definition of criminal behavior and the development of appropriate behavioral patterns and the construction of criminal perception, product It is the action of shareholders who try to secure their personal and group interests by influencing the criminalization process. The reality of the criminalization process in the field of state lands in Iran has been discussed and analyzed. The study of the formal discourse of criminal policy actors using descriptive-analytical research method and detailed discussions of the National Assembly and the Islamic Consultative Assembly has shown that at least in the field of land crime in the Iranian criminal justice system, constructivist theory on the criminal process and the mentality of its actors It clearly rules.

این مقاله با اتخاذ حالتی میان رو از نگاه برساختگرایی اجتماعی به مفهوم جرم و استفاده از نظریه «واقعیت اجتماعی جرم » که معتقد است که تعریف افعال مجرمانه و اعمال قوانین کیفری و برساخت ادراک کیفری و توسعه الگوهای رفتاری متناسب با ان ، محصول کنش سهامدارانی است که با تاثیر بر فرایند جرمانگاری سعی می کنند تا منافع شخصی و گروهی خود را تضمین نمایند، واقعیت جرمانگاری در حوزه اراضی ملی و دولتی در ایران مورد بحث و بررسی قرار می دهد. همانطور که در مقدمه بیان شد این نوشتار در مقام پاسخ به این سؤال اساسی است که منافع و دغدغه های عمومی، چه جایگاهی در فرایند جرمانگاری علیه اراضی ملی و دولتی در نظام عدالت کیفری ایران داشته و از نظریه واقعیت اجتماعی جرم که خود مبتنی بر سنت برساختگرایی است ، استفاده می شود؛ زیرا به نظر میرسد پارادایم عینینگر یا عینیتگرا قادر به توجیه چرایی و چگونگی جرمانگاری برخی رفتارهای شهروندان نمی باشد و تجربیات آنها در برخورد با نظام عدالت کیفری ایران در برخی فرایندهای جرمانگاری، سازگاری بیشتری ١٩ . لذا بر اساس سنت برساختگرایی، می توان این گونه جرایم را یک کنش اجتماعی هدفدار و فرایند محور شمرد که در نتیجه تعارض میان منافع کنشگران دارای قدرت و کنشگران فاقد قدرت و حتی میان خود کنشگران قدرتمند، برساخته شده ؛ بنابراین ، شناسایی و تعریف مشکلات این اراضی نیازمند باز تعریف مداخله کیفری، تعیین قلمروی مصادیق اعمال مجرمانه ، توسعه الگوهای رفتاری ترمیمی متناسب با تعاریف و بطورکلی، برساخت تصورات کیفری جامعه و در واقع محصول فعالیت کنشگرانی است که از قدرت بیشتری برای تثبیت معنا و هژمونیک ساختن گفتمان مورد نظر برخوردارند ناشی می گردد.