چکیده:
در سالهای اخیر، جامعۀ بین المللی شاهد قدرتیابی قدرتهای نوظهور اقتصادی (بریکس) در جهان است. روستو کوشیده است تا ترتیب زنجیرهای مراحل تاریخ اقتصادی به دست دهد. در نظریه توسعه اقتصادی روستو هر کشوری که این مراحل را با موفقیت گذرانده باشد به توسعه دست یافته است و برعکس کشورهای عقب مانده نیز ناچار هستند تا با گذر از این مراحل خود را به مرحله توسعه برسانند. مسئله اساسی مقاله این است که راهبرد توسعه قدرتهای نوظهور اقتصادی (بریکس) تا چه میزان منطبق بر رویکرد و مراحل رشد اقتصادی نظریه روستو استوار است؟ فرضیه اصلی پژوهش در پاسخ به این سوال است که راهبرد توسعه قدرتهای نوظهور اقتصادی (بریکس) در ارتباط با مسائلی نظیر استفاده از فرصتهای اقتصادی _ سیاسی خارجی و افزایش مبادلات تجاری در انطباق با نظریه رشد اقتصادی غربگرایانه خطی روستو قرار نداشته لیکن در حوزه بهرهبرداری از منابع داخلی، همسویی شاخصهای اقتصادی و انسانی به کاهش وابستگی و نفوذ اقتصادی _ سیاسی در امور جهانی در قالب فرایند توسعه اقتصادی انسانی در تباین نسبی با اصول حاکم بر نظریه روستو استوار میباشد. این پژوهش با شیوه کتابخانهای و روش تحلیلی_توصیفی مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد.
The purpose of the present study is to recognize and analyze the discriminant aspects and effective and facilitative main components in the economic development of the emerging powers (BRICS) based on Rostow’s theory. The main research question is: To what extent does the development strategy of the economic emerging powers (BRICS) rely on the approaches and procedures in Rostow’s theory of economic growth? The research method is descriptive-analytic and it has also made use of Rostow’s theoretical approach of growth. The results showed that apart from some minor similarities between BRICS’ development and Rostow’s model of growth, other aspects such as systematic changes, unitary level variation, global powers’ approach, necessity of rational decision making, common threatening sources, common and accumulative power sources, economic and political interests, and indigenization of the existing national and international potentials are among the effective components and discriminant aspects of BRICS’ development compared to western models.