چکیده:
هدف اصلی این مقاله، بررسی سیر تحول بودجهریزی و سیستم گزارشگریِ مالیِ حسابداریِ بخش عمومی در چهار کشور آسیایی ایران، چین، روسیه و اندونزی است. این تحقیق، با جمعآوری دادههای کیفی به روش کتابخانهای، نشان میدهد که هر چهار کشور، تصمیم به تغییر کامل سیستم گزارشگریِ حسابداریِ مبتنی بر اقلام تعهدی داشتند و بهمرور، به این سیستم گزارشگری دست یافتند. همچنین، این کشورها تصمیم به تغییر جزئی و ماندن در بودجهریزی نقدی گرفتند؛ با این استدلال که بودجۀ نقدی ابهام کمتری دارد و تصمیمگیرندگان سیاسی، بودجۀ مبتنی بر تعهدی را نمیپذیرند. فرآیند تغییر، در هر چهار کشور، تحت تأثیر عوامل زمینهای متعددی مانند ارزشهای حسابداری نقدی و اصلاحات مدیریت عمومی نوین قرار گرفت. درکل، نتایج تحلیل نشان داد که ذینفعان در دولت، هنگام تصمیمگیری دربارۀ مفهوم بودجهریزی، نسبت به تغییر گزارشگری مالی، بیمیلی بیشتری نشان میدهند. همچنین، براساس نتایج این تحقیق، کل فرآیند پیادهسازی سیستم گزارشگری حسابداریِ مبتنی بر اقلام تعهدی در کشورهای چین و اندونزی، با سرعت بیشتری، نسبت به دو کشور ایران و روسیه، انجام گرفت و فرآیند اصلاحات جزئی در بودجهریزی، زمان بسیار زیادی را در هر چهار کشور به خود اختصاص دادهاست.
This paper investigates the evolution of budgeting and public sector accounting financial reporting systems in four Asian countries: Iran, China, Russia, and Indonesia. This study shows that all four countries decided to completely change the accounting system based on accruals and eventually achieved this reporting system by collecting qualitative data in the library research method. They also decided for a partial change and for staying with cash budgeting arguing that the cash budget is less ambiguous and that political decision-makers would not accept an accrual-based budget. The change process in all four countries was influenced by several contextual factors, such as cash-accounting legacies and previous NPM reforms. Overall, the results of the analysis showed that stakeholders in the government are more reluctant towards change when it is to budgeting concepts than when it is to financial reporting. Also, according to the results of this study, the whole process of implementing an accrual-based accounting reporting system in China and Indonesia was faster than in Iran and Russia, also the process of minor reforms in budgeting has taken a lot of time in all four countries.
خلاصه ماشینی:
همچنين ، براساس نتايج اين تحقيق ، کل فرآيند پياده سازي سيستم گزارشگري حسابداري مبتني بر اقلام تعهدي در کشورهاي چين و اندونزي ، با سرعت بيشتري ، نسبت به دو کشور ايران و روسيه ، انجام گرفت و فرآيند اصلاحات جزئي در بودجه ريزي ، زمان بسيار زيادي را در هر چهار کشور به خود اختصاص داده است .
اين تحقيق به مجموعه دانش در مورد تحقيقات تطبيقي بين المللي، در حسابداري بخش عمومي، کمک ميکند و ممکن است که يک منطق مديريت مالي اساسي را به چالش بکشد که تأکيد ميکند سيستم هاي بودجه ريزي و گزارشگري مالي، بايد منسجم باشند تا امکان مقايسۀ مناسب بين مسائل مالي برنامه ريزيشده و تحقق يافته را فراهم کنند (آديکاري و گارست ـنسبک ٢، ٢٠١٦).
ريس ٣، صندوق بين المللي پول ٤، ٢٠١٩) فهرست حساب ها ابزاري براي طبقه بندي، ثبت و گزارش معاملات دولتي به روش منظم و ابزاري براي پشتيباني از فرآيند مديريت بودجه است ؛ نداشتن اطلاعات جامع در گزارش هاي مالي، امکان تصميم گيري در مورد سياست مالي را فراهم نميکند؛ فهرست حساب ها تمامي وجوه عمومي و معاملات بخش عمومي را پوشش خواهد داد تا کنترل بودجه نيز انجام پذيرد؛ هر کشوري، باتوجه به نيازهاي اطلاعاتي، نسبت به طبقه بندي سيستم حسابداري و پشتيباني از اطلاعات مالي اقدام 1 1.
GAS: Government Accounting Standard سيستم "مبناي نقدي به سمت تعهدي" براي تهيه گزارش هاي مالي دولت استفاده کنند.
Reforms in public sector accounting and budgeting in Indonesia (2003-2015): confusions in implementation.