چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی رابطه مرزهای خانواده و طلاق عاطفی با نقش واسطه ای رضایت زناشویی اجرا شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. برای این منظور 144 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به سه پرسشنامه مرزهای خانواده اسلامی، رضایت زناشویی و طلاق عاطفی پاسخ دادند. تحلیل داده ها به روش چهارمرحله ای بارون و کنی با استفاده از رگرسیون خطی انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد: الف. میان متغیرهای مرزهای خانواده و طلاق عاطفی رابطه منفی معنادار وجود دارد؛ ب. میان مرزهای خانواده و رضایت زناشویی، رابطه مثبت معنادار وجود دارد؛ ج. میان رضایت زناشویی و طلاق عاطفی رابطه منفی معنادار وجود دارد؛ د. رضایت زناشویی در رابطه بین مرزهای خانواده و طلاق عاطفی نقش میانجی دارد؛ بنابراین ساماندهی مرزهای خانواده، با محوریت افزایش رضایت زناشویی، با کاهش طلاق عاطفی همراه است و نتیجه نهایی این ساماندهی و کارآمدی، تحکیم پایه های خانواده خواهد بود.
This study aimed to investigate the relationship between family boundaries and emotional divorce with the mediating role of marital satisfaction. The research method was descriptive-correlational. For this purpose, 144 people were selected through convenient sampling method. Subjects answered three scales: Islamic family boundaries, marital satisfaction, and emotional divorce. Data analysis was performed by Baron and Kenny’s four-step method using linear regression. Findings showed: a) there is a negative relationship between family boundaries and emotional divorce; b) there is a positive relationship between family boundaries and marital satisfaction; c) there is a negative relationship between marital satisfaction and emotional divorce; and d) marital satisfaction plays a mediating role in the relationship between family boundaries and emotional divorce. Thus, organizing and streamlining family boundaries, with a focus on increasing marital satisfaction, reduces emotional divorce. The end result of this reorganization and efficiency will be the consolidation of the foundations of the family.
(
, 
, 
)
