چکیده:
از مباحث مهم امامت، علم و گستره دانش امام است. بحثی که در طول تاریخ همواره مورد توجه دانشمندان شیعه بوده است و هر کدام از آنها به قسمتی از آن پرداخته و آن را مورد بررسی قرار دادهاند. این در حالی است که دامنه علم امام تمام امور عالم میباشد؛ یعنی جزبه جز مسائل مربوط به عالم خلقت در دایره آگاهی و دانش امام وجود داشته و ائمه به بیان آن پرداختهاند. در این مجال ما به بررسی همه ابعاد علم امام با توجه به آیات و تفاسیر آنها و احادیث معتبر پرداختهایم؛ به گونهای که هر بعد از علم امام را به طور مستقل مورد بررسی قرار دادهایم که در نهایت علاوه بر بررسی و گستره علم امام و محدوده آن به بیان و بررسی واژه امام مبین که همه امور در آن احصاء شده است پرداخته و ثابت کردیم که حقیقت امام مبین که در آیه "وکلّ شیء احصیناه فی امام مبین" امام معصوم خاصه امیرالمومنین است که خداوند علم و دانش همه عالم را در آن به ودیعه گذاشته است.
One of the important topics of Imamate is the knowledge and extent of the Imam's knowledge. A discussion that has always been the focus of Shiite scholars throughout history, and each of them has addressed a part of it and examined it. This is despite the fact that the domain of the Imam's knowledge is all the affairs of the world; That is to say, all issues related to the world of creation existed in the circle of Imam's knowledge and knowledge, and the Imams have expressed them. In this magazine, we have investigated all aspects of Imam's knowledge according to the verses and their interpretations and authentic hadiths; In such a way that we have examined each aspect of Imam's knowledge independently, and in the end, in addition to examining the extent of Imam's knowledge and its scope, we have also expressed and examined the term "Imam Mobeen" in which all affairs are summed up and proven. The truth of Imam Mubein, which is mentioned in the verse, "Wakul shay احسیناه فی یمام MUبین" is the infallible Imam, especially the Amir al-Mu'minin, in whom God has entrusted the knowledge of the whole world.
خلاصه ماشینی:
آيه ٢٦ و ٢٧سوره جن : (عاِلم اْلغْيبِ فلا يظِْهر علي غْيِبهِ أحدًا *ِ إّلا منِ ارْتضيِ منْ رسول ٍ) (او داناي غيب عالم و هيچ کس برعالم غيب او آگاه نيست مگر آنکس که از رسولان خود برگزيده است ) آيه ١١و ١٢ از سوره حاقه : (ِإّنا لمّا طغي اْلماء حملْناکمِْ في اْلجارِيۀِ *ِ لنجْعلها لکمْ تذِْکرةً وتِعيها أذنٌ واِعيۀٌ) (ما چون طوفان دريا طغيان کرد شما را به کشتي نشانديم تا آن را مايه پند و عبرت شما مردم قرار دهيم وليکن گوش هاي شنوا اين پند و تذکر را تواند شنيد) رواياتي که برحضوري بودن علم امام دلالت دارد: اخبار با صراحت و وضوح خبر از علم حضوري رسول اکرم (صل الله عليه ) و امامان از ذريه او مي دهد که به ذکر پاره اي از آنها مي پردازيم : امامان خزانه دار علم و حجت خدايند گروهي از روايات با صراحت بيان مي کند که امامان از اهل بيت خزانه دار علم خدا و صندوق وحي او و حجت رسا بر همه ي کساني هستند که زير آسمان و روي زمينند.
١-٤-٣ آياتي که بر حضوري نبودن علم ائمه دلالت دارد: اگر کسي در قرآن مجيد تدبر نمايد و سوره هاي آن را بررسي کند آيات فراواني مي يابد که دلالت دارند بر اينکه پيامبر ما (صل الله عليه ) و بلکه تمامي انبياء (عليه السلام ) از غيب آگاه نبودند و جز آنچه خداوند -جل شانه - به آنها تعليم نموده است چيزي نمي دانستند و مسلما امامان از اهل بيت در اين رابطه برتر از رسول گرامي نخواهد بود، زيرا نهايت سخن ما آن است که آنها وارثان علم پيامبرند و تمامي دانشهاي آن حضرت به آنان منتقل شده است .