چکیده:
هدف از مقاله پیش رو بررسی نقش هیجاناتی است که مدرسین زبان در ایران در برخورد با زبان آموزان، همکاران آموزشی و موسساتی خود تجربه می کنند. بدین منظور تعداد 52 نفر از مدرسین زبان موسسات آموزشی (33 مرد و 19 زن) بصورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران از میان جامعه آماری (77 نفر) انتخاب شدند. در تحلیل داده های حاصل از این تحقیق از روش تحلیل موضوعی رویکرد سه مرحله ای اجتماعی – سازه گرایانه سیدمن و برای تضمین اعتبار نتایج تحقیق از روش تحلیل اکتشافی با رویکردی کیفی استفاده شد. یافته های بدست آمده از این تحقیق نشان داد که 78 درصد از مدرسین شرکت کنند در تحقیق، دارای روابط هیجانی گرم و صمیمانه ای با دانش آموزان خود هستند چراکه علاوه بر تدریس برای آنها نقش راهنمای اخلاقی هم داشتند. در خصوص روابط مدرسین زبان با دیگر همکاران خود، حدود 86 درصد از روابط صمیمی میان همکاران راضی بودند و تنها 14 درصد بدلیل نبود احترام وبی توجهی اظهار نارضایتی کردند. حدود 79 درصد از مدرسین از برخورد سرد و ابزاری مدیران موسسات و گاها بی توجهی به مسائل و مشکلات کاری مدرسین در محیط موسسات اظهار نارضایتی کردند. همچنین حدود 85 درصد از مدرسین زبان بدلیل قوانین و ضوابط اداری و سیاسی دچار دلسردی هستند. البته در کنار هیجانات منفی، بسیاری از مدرسین از وجود روابط صمیمی و گرم خود با زبان آموزان، والدین و جایگاه خود بعنوان مدرس زبان اظهار رضایت داشتند.
The purpose of this article is to investigate the emotional role that language teachers in Iran experience in dealing with their language learners, educational colleagues and institutions. For this purpose, 52 language teachers of educational institutions (33 men and 19 women) were selected by random cluster sampling using Cochran's formula from the statistical population (77 people). In analyzing the data obtained from this research, the thematic analysis method of Seidman's three-stage social-constructivist approach was used and to guarantee the validity of the research results, the exploratory analysis method with a qualitative approach was used. Findings from this study showed that 78% of teachers participating in the study have warm and sincere emotional relationships with their students because in addition to teaching them, they also had a moral guidance role. Regarding the relationship of language teachers with other colleagues, about 86% were satisfied with the intimate relationship between colleagues and only 14% expressed dissatisfaction due to lack of respect and carelessness. About 79% of teachers expressed dissatisfaction with the cold and instrumental attitude of the directors of institutions and sometimes ignoring the issues and problems of teachers in the environment of institutions. Also, about 85% of language teachers are discouraged by administrative and political rules and regulations. Of course, in addition to the negative emotions, many teachers were satisfied with their warm and intimate relationships with language learners, parents and their position as language teachers.
خلاصه ماشینی:
يافته هاي بدست آمده از اين تحقيق نشان داد که ٧٨ درصد از مدرسين شرکت کنند در تحقيق ، داراي روابط هيجاني گرم و صميمانه اي با دانش آموزان خود هستند چراکه علاوه بر تدريس براي آنها نقش راهنماي اخلاقي هم داشتند.
تاکنون تحقيقات اندکي در مورد احساسات هيجاني مدرسين زبان در قبال زندگي حرفه اي وروابط آنها با دانش آموزان ، همکاران و والدين و بسياري از افراد ديگري که در موسسات آموزشي مشغول به کار هستند صورت گرفته است .
در نهايت مساله اصلي اين تحقيق عبارتست از: احساسات هيجاني مدرسين زبان انگليسي ايراني: زبان آموزان ، همکاران و موسسات آموزشي چيست ؟ شرايط ايجاد اين هيجانات ، کنترل و تربيت آنها چگونه است ؟ اديبات نظري و پيشينه پژوهش : بررسي هيجانهاي معلمان ، از دهۀ ٩٠ ميلادي آغاز شده (هارگريوز، ١٩٩٨) و به دليل رابطه ميان هيجانهاي مثبت با آموزش ، يادگيري معلمان بيش از پيش مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است (يين ، هوانگ ووانگ ٢٠١٦؛ اوئ يتو، جوکيکوکو و استولا،) ٢٠١٥.
شناسايي و بررسي هيجاناتي که مدرسين زبان بهنگام کار حرفه تجربه مي کنند چه کاربرد عملي و آموزشي براي مدرسين تازه کار و دوره هاي تربيت مدرس زبان مي تواند داشته باشد ؟ شرکت کنندگان در اين تحقيق که همگي مدرسين زبان بودند غالبا در رابطه با زبان آموزان ، همکاران و مديران موسسات محل کار نوعي احساسات هيجاني مثبت (شادي ، لذت ، رضايت ) را گزارش کردند .