چکیده:
در این تحقیق بنا است دلایل غیراقتصادی موثر بر عدم تمایل به فرزندآوری (بی‌فرزندی و کم‌فرزندی) زنان مورد بررسی قرار گیرد. اهمیت فرزند اوری در این دوران که جامعه ایرانی با کاهش جمعیت جوان روبرو است ، فراوان است. عمده تحقیق ها عامل اقتصادی را به عنوان عامل مهم و اساسی کاهش فرزند اوری مطرح کرده اند ولی صرفا عامل اقتصادی در این خصوص تعیین کننده نیست. بدین منظور با روش کیفی و با استفاده از تکنیک مصاحبه، به باشگاه‌های ورزشی زنانه 19 محله در منطقه یک تهران مراجعه شد و با 43 زن بین سنین 25-45 سال با تجربه ازدواج که تمایل به مشارکت داشتند، تا جایی که اشباع نظری حادث شد، مصاحبه صورت گرفت. خصیصه‌های رو انشناختی (ترس‌های فردی، تمایلات فردی) و خصیصه‌های اجتماعی و فرهنگی جدید به عنوان علل اصلی (مقولات اصلی) عدم تمایل فرزندگذاری شناسایی شدند. کاهش منافع احساسی فرزند ناشی از تغییرات ارزشی می‌تواند دلیلی بر این امر باشد که زوجین برای کسب لذت و اوقات فراغت جایگزین‌های دیگری غیر از فرزند داشته باشند و عدم اطمینان به تداوم زندگی زناشویی آنها را ترغیب می‌کند که کمتر به فرزند و بیشتر به تحصیلات و شغل در خور بیاندیشند.
This research to investigate the non-economic causes affecting the childbearing decisions (no children or few children) of women presenting to sports gyms of Tehran’s District 1. Because the rate of fertility is reduced nowadays the qualitative method and interview technique For this purpose are used and female sports clubs of 19 neighborhoods in District 1 of Tehran were referred to, and interviews were conducted with 43 women aged 25-45 years with the experience of marriage and were willing to attend the research, until theoretical saturation was achieved. psychological characteristics ( Personal fear, personal tendencies )as well as new social and cultural characteristics were identified as main causes (main components) of unwillingness to childbearing. Reduced empathetic interests of the child caused by value changes can be regarded as a reason for the fact that couples may seek alternative leisure other than childbearing to enjoy their leisure time, as uncertainty over continued marital life can encourage them to less think of childbearing, while, at the same time, tending to more think of education and having a suitable job.
خلاصه ماشینی:
خصيصه هاي روانشناختي بر اساس تحقيق صورت گرفته دلايل روان شناختي اولين دليل براي عـدم تمايـل بـه فرزند آوري و يا فرزندهاي مکرر به حساب ميآيد که در ذيل آن به ترسها و تمايلات فردي اشاره مي شود.
نارضايتي در ميان زوجين که گاهي اوقات از يـک مسـئله در يـک حـوزه خـاص شروع شده مي تواند باعث تخريب ديگر حوزههاي تعامل بين زوجين شود و بـه مـرور اين ناسازگاري در حوزه هاي ديگر بـروز کنـد (بخشـي زنجيرانـي و علـي منـدگاري، (1396:212 در اين خصوص خانم م- ن گفتند: وقتي خودم نميدانم تو زندگي کجام يـه نفـر ديگه را بيارم که چي بشه ؟ همش از ايـن تـرس دارم بچـه ام مثـل خـانواده شـوهرم بي قيد بشه و اونطوري تربيت بشه .
Iranian Journal of Social Development Studies, Year 4, No. 1 (pershian) Askari Nadushan, Abbas (2008): Idealism in the development and change of the family with an emphasis on demographic variables in Iran, a case study of the city of Yazd, doctoral thesis under the guidance of Dr. Mohammad Jalal Abbasi Shawazi, Department of Demography, Faculty of Social Sciences, University of Tehran.
Family stability and continuity of married life, a qualitative study in the city of Shiraz, Iranian Demographic Association, 12th, 24-207 (pershian) Barclay LM, McDonald P, O’Loughlin JA.
Europe’s Second Demographic Transition, Population Bulletin, 42 (1), Washington, PRB Van de Kaa, D.
(
, 
, 
)
