چکیده:
هدف پژوهش حاضر تشریح و تبیین عوامل و مؤلفه‌های مؤثر بر سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران در دوره اوباما و ترامپ است که با فراز و فرودهای بسیاری همراه بود. به لحاظ روشی، پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی مبتنی بر روش مرور نظام‌مند با تجزیه و تحلیل رفتار اوباما و ترامپ براساس رویکرد واقع‌گرایی تدافعی و واقع‌گرایی تهاجمی است. سیاست خارجی آمریکا براساس امنیتی کردن فعالیت‌های هسته‌ای و رفتارهای منطقه‌ای ایران قابل تبیین بوده و مؤلفه‌های آن عبارتند از شخصیت و اعضای کابینه و لابی‌های عبری- عربی. سیاست خارجی اوباما در قبال ایران با استفاده از رویکرد تعامل و فشار (قدرت هوشمند) موفقیت‌آمیز بود، ولی سیاست خارجی ترامپ با توجه به ماهیت تهاجمی و شکاف در اردوگاه غرب، ناکام ماند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که هر دو رئیس جمهور سعی داشتند با ایجاد بحران‌های سیاسی، اقتصادی و تهدیدات نظامی در ابعاد داخلی و خارجی، منافع جمهوری اسلامی را به چالش بکشند. اوباما توانست با دستیابی به توافق هسته‌ای، فعالیت‌های هسته‌ای ایران را مهار کند، ولی ترامپ با خروج از توافق هسته‌ای، نه‌تنها نتوانست دستاوردهای اوباما را حفظ کند، بلکه دستاورد او در مهار ایران برای تأمین منافع ملی آمریکا تقریباً هیچ بود.
The purpose of the present research is to explain and clarify the factors and components effective on the U.S foreign policy against Iran during the presidency of Obama and Trump as a period replete with fluctuations. The research method was descriptive-analytic with respect to the systematic review of Obama's and Trump's behavior based on defensive and offensive realism. The U.S foreign policy would be explained based on its security approach to Iran's nuclear activities and regional behaviors involving components such as the character of Arabic-Hebraic lobbies and cabinet members. Obama's foreign policy against Iran relying on the approach of interaction and pressure (intelligent power) was successful whereas Trump's foreign policy failed with respect to its offensive nature and the gap among western countries. Therefore, it can be concluded that both of the presidents attempted to challenge the Islamic Republic of Iran's interests by creating political and economic crises and military threats in internal and external aspects. Obama could restrain Iran's nuclear activities by reaching a nuclear agreement but Trump by withdrawing the nuclear deal, not only could not sustain Obama's achievements but also almost failed to restrain Iran to provide the U.S national interests.
(
, 
, 
)
