چکیده:
مقدمه: کودک آزاری پدیده ای است که در جوامع مختلف روی می دهد. عوامل مختلفی از جمله خانواده درپیدایش این مسئله دخالت دارند با توجه به نقش والدین در شیوع کودک آزاری و پیامدهای منفی آن، هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه کودک آزاری با باورهای دینی و عزت نفس مادران کودکان 3-6ساله بود. روش: روش پژوهش به صورت کمی، غیرآزمایشی و از نوع علی مقایسه ای میباشد. جامعه آماری شامل کودکان پیش از دبستان شهر تهران و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 225نفر (130دختر، 95پسر) ازکودکان در دامنه سنی 3-6ساله تعیین و بر اساس روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای انجام شده است.در این مطالعه از پرسشنامه های عزت نفس کوپراسمیت،1967و باورهای دینی گلاک واستارک،1965وپرسشنامه کودک آزاری استفاده شد. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم افزار spss23 تحلیل گردید. یافته ها: یافتههای این پژوهش نشان داد که کودک آزاری روانی با مولفه مناسکی همبستگی منفی و معناداری دارد و رابطه این مولفه از کودک آزاری با نمره کل باورهای دینی نیز منفی و معنادار است. همچنین نتایج تحلیل واریانس رگرسیون چندگانه نشان داد که کودک آزاری از روی عزت نفس قابل پیش بینی است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، کودک آزاری با میزان عزت نفس قابل پیش بینی است. هرچه عزت نفس افزایش می یابد کودک آزاری کاهش می یابد. لذا با آموزش میتوان جهت پیشگیری از کودک آزاری عزت نفس را در مادران افزایش داد. تحکیم باورهای دینی نیز بعد مناسکی میتواند مانع آزار روانی کودکان شود
Introduction: Child abuse is a phenomenon which occurs more or less in different societies. Various factors such as family play roles in occurrence of this issue. Based on Mothers’ role in expansion of child abuse and its negative consequences, the purpose of this study was settled on examination of child abuse based on religious believes and self-esteem of Mothers of children in 3-6 years of old. Research Method: The research approach was quantitative, non-experimental, and correlational-comparative casual one. Sample population of this study was preschool children of Tehran Province. Using multi-stage cluster sampling, the sample size was determined by Cochran formula 225 children (130 girls and 95 boys) in age category of 3-6 years of old. Coopersmith Self-esteem Scale, Glock-Stark Religiosity Questionnaire, and Child Abuse Questionnaire were used in current study. The data was analyzed by Multi-regression with SPSS 23-v. Result: Results of this study showed that there was a meaningful and negative correlation between mental child abuse and religious believes. Also, there was a significant and negative relationship between total religiosity and child abuse. In addition, the result of multi-variate regression analysis indicated that occurrence of child abuse can be predicted by the level of self-esteem. Discussion: Based on findings of the research child abuse is predictable. When selfesteem is strengthened in Mothers, child abuse decreases relatively, therefore; increasing self-esteem in Mothers by appropriate training may prevent child abuse. Moreover, stabilization of religiosity in different dimensions can prevent mental child abuse.
خلاصه ماشینی:
(به تصویر صفحه مراجعه شود) بررسي ضرايب رگرسيوني به دست آمده از مولفه هاي عزت نفس نشان داد که تنها عزت نفس اجتماعي است که توانايي پيش بيني کودکآزاري فيزيکي را دارد.
د) پيش بيني کودکآزاري از روي عزت نفس (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتايج به دست آمده از تحليل واريانس رگرسيون نيز حاکي از اين بود که واريانس تبيين شده تصادفي نيست (جدول (٩)).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) در تاييد نتيجه به دست آمده از تحليل واريانس رگرسيون چندگانه ، نتايج ضرايب رگرسيوني (جدول (١٤)) نشان داد که هيچ کدام از مولفه هاي باورهاي ديني قدرت پيش بيني کودکآزاري فيزيکي را ندارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) ضرايب رگرسيوني به دست آمده نيز همسو با نتايج تحليل واريانس نشان داد هيچ يک از مولفه هاي باورهاي ديني توانايي پيش بيني کودکآزاري رواني را ندارد (جدول (١٦)).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) ضرايب رگرسيوني به دست آمده نيز همسو با نتايج تحليل واريانس نشان داد هيچ يک از مولفه هاي باورهاي ديني توانايي پيش بيني کودکآزاري رواني را ندارد (جدول (١٦)).
Frequency of child abuse and some related factors in 2-5 years children attending health centers of Ahvaz and Haftgel in 2011, Jentashapir Journal of Cellular and Molecular Biology, 3(1), 237.
- Arata CM, Langhinrichsen-Rohling J, Bowers D, O’Brien N.
gov/cb/resource/child-maltreatment-2015 - Blair C, Granger DA, Willoughby M, Mills-Koonce R, Cox M, et al.
int/mediacentre/factsheets/fs150/en/ Ćosić I, BuljanFlander G, Karlović A.
- Gilbert R, SpatzWidom C, Browne K, Fergusson D, Webb E, Janson J.