چکیده:
یکی از جرایم مشمول مجازات حد در نظام حقوقی اسلام، ارتباط جنسی نامشروع میان مرد و زن است و قرآن تعداد مشخصی ضربۀ شلاق را برای مرتکب آن مقرر نموده است. فقها به استناد روایات و پس از آن اجماع، با تصویر اقسامی برای زنا، مرتکبان برخی از آن‌ها از جمله زنای با محارم را مستحق قتل دانسته‌اند و همین رأی به عینه در قانون مجازات منعکس شده است. اشکالات سندی و دلالی برخی از روایات مورد استناد ایشان، صحت این فتوا را در محاق تردید قرار می‌دهد. این نوشتار با هدف ارزیابی این فتوا، به روش توصیفی ـ تحلیلی به بازخوانی و واکاوی ادلۀ مورد استناد قائلان به این رأی پرداخته است و چنان که نمایانده می‌شود، تعداد محدود روایات وارده در این خصوص، ضمن اشکالات سندی، در تعارض قوی با روایات متضمن مجازات(های) دیگر برای همین جرم بوده و اخبار متضمن قتل، فاقد مرجح قابل قبول و در نتیجه این فتوا مخدوش است. در مقابل، احادیث دالّ بر اشتمال مجازات عام زنا (شلاق) بر زانی با محرم، علاوه بر قوت سندی، همسوی با قرآن و لذا احق به ترجیح در مقام تعارض می‌باشند.
Illegitimate sexual intercourse between a man and a woman is one of the crimes punishable by hadd [fixed punishment] in the Islamic legal system, and the Qur'an has determined a certain number of lashes for the perpetrator. Jurisprudents, based on traditions and after that consensus, have described the types of adultery, the perpetrators of some of them, including adultery with incest, have been deemed deserving of death, and the same opinion has been reflected in the penal code. Jurisprudents sentenced the perpetrator of some types of adultery including incest by dividing some types for zinaʾ (or zina زنی or زنا, an Islamic legal term referring to unlawful sexual intercourse) to death (Arabic: قتل, qatl) based on ahadith (Arabic: احادیث, singular: hadith, narrations or traditions) and after that consensus, and the same verdict has been reflected in the penal code. Documentary and evidentiary problems of some traditions cited by jurisprudents put the authenticity of this fatwa (Arabic: فتوی, a legal ruling) in doubt. This article, with the aim of evaluating this fatwa in a descriptive-analytical way, has reread and analyzed the evidence referred by the murderers for this verdict, and as it is shown, the limited number of narrations in this regard, in addition to the evidence problems is in strong conflict with the narrations involving punishment(s) for this crime, and the narrations that involving qatl (death penalty), lacks acceptable preponderant point and thus, this fatwa is distorted. In contrast, the ahadith (Arabic: احادیث, singular: hadith, narrations or traditions) indicating the general punishment of adultery (flogging) on an adulterer who committed adultery with mahram (incest), in addition to the validity of the document, are in line with the Qur'an and therefore, they are qualified to be preferred in the position of conflict.
خلاصه ماشینی:
۱. مستندات حکم به مجازات مرگ براي زاني با محارم مراجعه به کتب فقهي روشن مي سازد که هرچند غالب فقهـا ماننـد طبرسـي (۱۴۱۰: ٣٣5 ۳۹۲/۲)، موسوي خوانـساري (۱۳۵۵: ۲۳/۷)، فاضـل مقـداد (فاضـل مقـداد، ۱۴۰۴: ۳۳۵/۴)، فاضل آبي (۱۴۱۷: ۵۵۴/۲)، يحيي بن سعيد حلـي (۱۴۰۵: ۳۷۷)، علامـه حلـي (۱۴۱۳الـف : ۵۲۶/۳)، شهيد ثـاني (جبعـي عـاملي ، ۱۴۱۳: ۳۶۰/۱۴)، ابـن بـراج طرابلـسي (۱۴۰۶: ۵۱۹/۲)، ابوصلاح حلبي (۱۴۰۳: ۴۰۵)، سلار ديلمـي (۱۴۱۴: ۲۵۲)، محقـق حلـي (۱۴۰۸: ۱۴۱/۴)، ابن حمزه طوسي (۱۴۰۸: ۴۱۰) و بسياري ديگر، تصريح بـه وجـوب قتـل و حتـي برخـي همچون شيخ طوسي (۱۳۷۷: ۳۸۶/۵) و ابن زهره حلبي (۱۳۷۷: ۴۲۱) ادعاي اجماع بر اين حکم دارند، اما عده اي همچون شيخ مفيـد (۱۴۱۳: ۷۷۸)، شـيخ صـدوق (۱۴۱۵: ۴۳۵) و سيد مرتضي (سيد مرتضي علم الهدي ، ۱۹۹۴: ۵۲۴) هم ميگويند که گردنش زده مي شود و اين زدن ممکن است منجر به قتل شود و يا منجر به قتل مضروب نشده و صرفا آسيب ديدگي او را در پي داشته باشد که به همان اکتفا مي شود.
حديث بکير علي بن ابراهيم از پدرش از ابن محبوب از ابوايوب و همگي از بکير بن اعـين نقـل کرده اند که بکير از امام صادق يا امام باقرع چنين نقل نموده است : «هر کس با يکي از محارم خويش زنا کند، طوري که مواقعه صورت گيرد، بايد او را تنها با يک ضربه شمشير مجازات نمود و مهم نيست که شمشير به چه قسمتي از بدنش اصابت نمايد و اگر زن نيز با آن مرد همراهي کند، به همين صورت مجازات مي شود.
(
, 
, 
)
