خلاصه ماشینی:
"البته کتابهایی چون «عبدالقادر بیدل دهلوی»4 نوشتة پروفسور نبیهادی دانشمند هندی و با ترجمة دکتر توفیق سبحانی و «بوطیقای بیدل»5 و «خوشههایی از جهانبینی بیدل»6 از آقای عبدالغفور آرزو شاعر مهاجر افغانستان در ایران هم در این سالها به بازار آمده است، که البته اینها، با همة ارزش خود، نمیتوانند آن گرههایی را از شعر بیدل بگشایند که آن دو کتاب میگشایند.
به گمان من، تأکید بسیار بر رابطه میان سپهری و بیدل ـ که حتی در نام کتاب نیز رسوخ کرده است ـ در راستای این هدف است، که خود بر علاقة جوانان شاعر آن سالها به سپهری و ترویج شعر این شاعر توسط نسل انقلاب، واقفایم و میدانیم که در آن ایام، سپهری تنها شجرة غیر ممنوعة شعر قبل از انقلاب به شمار میآمد.
¨ اما دیگر ویژگی کتاب «بیدل، سپهری، سبک هندی» بهویژه در مقایسه با «شاعر آینهها»، توجه شاعر به زمینههای عاطفی و معنوی شعر بیدل است.
با این ملاحظات، به باور من، مرحوم حسن حسینی بسیار با صائب مدارا کرده است، آنجا که گفته است «باید بگوییم که در کل، شعر بیدل آن «موفقیت» همهجانبه یعنی رواج شعر صائب را ندارد.
در فصلهای «سپهری و سبک هندی» و «سوررئالیسم، سرپناه بیدل و سپهری» حضور ذهن و احاطة مرحوم حسینی بر شعر این شاعران رخ مینماید، با مثالهای بسیاری که از قرابت میان سپهری و هندیسرایان ـ بهویژه بیدل ـ بیان میکند.
او با ریزبینیها و نکتهسنجیهایش در این کتاب نشان داده بود که توان این کار را دارد و تا جایی که من باخبرم جلساتی نیز برای این گرهگشایی برگزار کرده بود، ولی دریغ که حاصل این پژوهشها بهعنوان کتابی که مکمل «بیدل، سپهری، سبک هندی» باشد اکنون در دست ما نیست."