چکیده:
در این مقاله، اثر جریان وجوه نقد عملیاتی و تصمیمات ساختار سرمایه بر تصمیمات سرمایه گذاری در دوره های قبل و بعد از بحران و به تفکیک شرکت های کوچک، متوسط و بزرگ مورد بررسی قرار گرفته است. حجم نمونه بالغ بر 80 شرکت در طی 12 سال بوده که با به کارگیری روش تخمین حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS) و روش تخمین گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) آزمون شده است. نتایج حاکی از آنست که بین جریان های نقدی عملیاتی و تصمیمات سرمایه گذاری در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران رابطه مثبت و معنی داری وجود داشته است؛ اما شرکت های مذکور، در دوره های بعد از بحران، وجوه نقد عملیاتی بیشتری را صرف سرمایه گذاری کرده اند. همچنین، بین اهرم مالی و تصمیمات سرمایه گذاری شرکت های بورس اوراق بهادار تهران، در دوره های قبل و بعد از بحران رابطه مثبت معنی داری وجود داشته است که البته این رابطه در دوره های بعد از بحران، کاهش پیدا کرده است. نتایج به دست آمده همچنین حاکی از آن است که جریان های نقدی داخلی به عنوان یک منابع تأمین مالی با کاربرد معنی دار در هر سه گروه شرکت های کوچک، متوسط و بزرگ مورد استفاده قرار گرفته است و در این میان، شرکت های با اندازه کوچک و متوسط، به طور معنی داری، بیشترین استفاده را از این منبع برای سرمایهگذاری داشته اند. شرکت های متوسط و بزرگ، همچنین از بدهی به صورت معنی داری برای تأمین مالی سرمایه گذاری هایشان استفاده کرده اند.
In this paper, the effect of the operating cash flow and capital structure decisions was examined on the investment decisions in the cases before and after the crisis separately for small, medium, and large firms. Sample of study included over 80 firms in the 12 years tested by using Estimated Generalized Least Squares (EGLS) estimation method and Generalized Moments (GMM) estimation method. The results indicate that there is significant and positive correlation between operating cash flows and investment decisions of Tehran Stock Exchange firms, while these firms have spent much operating cash in investment in periods after the crisis. In addition, there was significant and positive correlation between leverage and investment decisions of Tehran Stock Exchange firms in the period before and after the crisis, while this correlation declined in periods after the crisis. Results suggest that domestic cash flows have been used as sources of financing with significant application in three small, medium, and large firms. In this regard, medium and small firms significantly had the highest use of this resource for investment. Medium and large firms also significantly used debt for financing their investments.
خلاصه ماشینی:
بررسی تأثیر جریان وجوه نقد عملیاتی و تصمیمات ساختار سرمایه بر تصمیمات سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران 3 علیاصغر انواری رستمی ١ / وحید احمدیان ٢ / سید اصغر میرزاده چکیده در این مقاله ، اثر جریان وجوه نقد عملیاتی و تصمیمات ساختار سرمایه بر تصمیمات سرمایه گذاری در دوره های قبل و بعد از بحران و به تفکیک شرکت های کوچک ، متوسط و بزرگ مورد بررسی قرار گرفته است .
نتایج حاکی از آنست که بین جریان های نقدی عملیاتی و تصمیمات سرمایه گذاری در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران رابطه مثبت و معنیداری وجود داشته است ؛ اما شرکت های مذکور، در دوره های بعد از بحران ، وجوه نقد عملیاتی بیشتری را صرف سرمایه گذاری کرده اند.
نتایج به دست آمده همچنین حاکی از آن است که جریان های نقدی داخلی به عنوان یک منابع تأمین مالی با کاربرد معنیدار در هر سه گروه شرکت های کوچک ، متوسط و بزرگ مورد استفاده قرار گرفته است و در این میان ، شرکت های با اندازه کوچک و متوسط ، به طور معنیداری، بیشترین استفاده را از این منبع برای سرمایه گذاری داشته اند.
بحث و نتیجه گیری در این پژوهش ، تأثیر جریان های نقدی عملیاتی و اهرم مالی بر تصمیمات سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره های قبل و بعد از بحران و با توجه به اندازه شرکت ها مورد بررسی قرار گرفت .