چکیده:
با عنایت به ذات تکامل و تحولگرای انسانی و به تبع آن جوامع بشری، در طول تاریخ همیشه اجتماعات انسانی دستخوش تغییر و دگرگونی بوده است. این دگرگونی ها از رخدادها و روندهایی ناشی می شود که در عصر کنونی از آنها بع عنوان پدیده های نوظهور یا مسائل نوپدید یاد می شود. پدیده های نوظهور ابعاد خیلی گسترده ای دارند که تقریباً تمام زوایای زندگی فردی و اجتماعی انسان و جوامع بشری در بر می گیرند. در دنیای کنونی که به «دنیای جهانی شده» معروف شده است، پدیده های نوظهور نیز خصلت چهانی یافته اند و از مرزهای سیاسی فراتر رفته اند. از این رو، بررسی پدیده های نوظهور در هر جامعه و رصد و پیش بینی آثار آنها به ویژه تهدیدات و آسیب های آنها یک ضرورت است. این مقاله به روش به توصیفی – تحلیلی در پی پاسخ به این سؤال است که پدیده های نوظهور در چه حوزه ها و ابعادی وچود دارند و برای مدیریت آثار و تهدیدات آنها چه راهکارهای می توان اتخاذ کرد. با این فرضیه که در جامعه ایرانی و جهانی اکنون پدیدههای نوظهور متعددی با مؤلفه ها و آثار متفاوت وجود دارد که برای مدیریت آنها و مقابله با تهدیدات و آسیب های احتمالی و بهرهبرداری از فرصت های متصور از آنها می توان سه راهکار تسلیم، تقابل و تعامل را در پیش گرفت.
Considering the nature of human evolution and consequently human societies, human societies have always undergone change and transformation throughout history. These transformations arise from events and trends that in the present age are referred to as emerging phenomena or emerging issues. Emerging phenomena have very wide dimensions that cover almost all aspects of individual and social life of human beings and human societies. In today's world, known as the "globalized world", emerging phenomena have also taken on a global character and transcended political boundaries. Therefore, it is necessary to study emerging phenomena in any society and to monitor and predict their effects, especially their threats and harms. This article seeks to answer the question of descriptive-analytical method in what areas and dimensions and emergencies of emerging phenomena and what strategies can be adopted to manage their effects and threats. With the hypothesis that in the Iranian and world society there are now several emerging phenomena with different components and effects that to manage them and deal with potential threats and harms and take advantage of the opportunities imagined by them, three strategies can be submitted. , Confronted and interacted.
خلاصه ماشینی:
اين مقاله به روش به توصيفي – تحليلي در پي پاسخ به اين سؤال است که پديده هاي نوظهور در چه حوزه ها و ابعادي وچود دارند و براي مديريت آثار و تهديدات آنها چه راهکارهاي مي توان اتخاذ کرد.
با اين فرضيه که در جامعه ايراني و جهاني اکنون پديده هاي نوظهور متعددي با مؤلفه ها و آثار متفاوت وجود دارد که براي مديريت آنها و مقابله با تهديدات و آسيب هاي احتمالي و بهره برداري از فرصت هاي متصور از آنها مي توان سه راهکار تسليم ، تقابل و تعامل را در پيش گرفت .
در علم پزشکي و مسائل بهداشتي، به طور کلي هر چند ممکن است واژه نوپديدي براي اولين بار در منطقه يا جمعيت جديدي عارض مي شود،به کار گرفته مي شود، اما در مورد Jacob Klapwijk1 Richard Wagner2 Leon Walras3 Carl Menger4 عوامل عفونت زا نيز استفاده مي شود که قبلا وجود داشته است و مجددا بروز مي کند و يا دستخوش مقاومت دارويي واقع مي شود.
از اين رو، مي توان پديده هاي نوظهور را اين گونه تعريف کرد: پديده هاي نوظهور١ يا مسائل نوپديد، پديده هايي نو، پويا، تحول آفرين ، تکامل گرا و در عين حال تهديدزا هستند که در همه ابعاد زندگي بشري به وجود مي آيند و در بدو ظهور آنها، دانش ، فناوري و تجربه و مديريت بشري پاسخ و راهکار مناسب براي برخورد با آنها ندارد و براي برخورد و مديريت آنها به دانش جديد و پژوهش جديد کاربردي نياز است .