چکیده:
تنوع و گسترش ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران طی چند سال اخیر و حضور مداوم و مستمر ناوگروه‌های رزمی در آب‌های جنوب کشور موجب گردیده، احتمال وقوع بحران‌های گوناگون متصور باشد. لذا مدیریت علمی و صحیح بحران‌ها و ارائه راه‌کار به‌منظور بهبود این فرایند بسیار حائز اهمیت بوده و منجر به حفظ سرمایه‌های انسانی و مادی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران می‌گردد. در تحقیق پیش رو راه‌کارهای لازم به‌منظور بهبود فرآیند مدیریت بحران‌های احتمالی در ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آب‌های جنوب کشور از طریق پیشگیری و کاهش اثرات ارائه گردیده است. تحقیق انجام‌شده از نوع کاربردی با روش توصیفی و رویکرد آمیخته هست. جامعه آماری این تحقیق شامل دو گروه از خبرگان و کارشناسان شاغل در مناطق جنوبی نیروی دریایی ارتش هستند، که به‌منظور دست‌یابی به هدف محقق، اثر متغیر مستقل پیشگیری و کاهش اثرات، بر متغیر وابسته موردبررسی قرار گرفت و پس از مصاحبه با صاحب‌نظران و مطالعه اسناد و مدارک مرتبط با تحقیق نتایج ذیل حاصل گردید: نتایج به‌دست‌آمده از تجزیه‌وتحلیل اسناد و مدارک، تحقیقات پیشین و مصاحبه با صاحب‌نظران (کیفی) و نیز تجزیه‌وتحلیل آماری نتایج حاصله از برگه‌های پرسش‌نامه (کمی) بیانگر آن است که متغیر موردنظر محقق یعنی پیشگیری و کاهش اثرات، در بهبود فرآیند مدیریت بحران‌های احتمالی در ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به میزان بالایی اهمیت داشته و با توجه به راه‌کارهای ارائه‌شده می‌توان مدیریت بحران‌های احتمالی در ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آب‌های جنوب کشور را بهبود بخشید.
تنوع و گسترش ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران طی چند سال اخیر و حضور مداوم و مستمر ناوگروه‌های رزمی در اب‌های جنوب کشور موجب گردیده، احتمال وقوع بحران‌های گوناگون متصور باشد. لذا مدیریت علمی و صحیح بحران‌ها و ارايه راه‌کار به‌منظور بهبود این فرایند بسیار حايز اهمیت بوده و منجر به حفظ سرمایه‌های انسانی و مادی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران می‌گردد. در تحقیق پیش رو راه‌کارهای لازم به‌منظور بهبود فرایند مدیریت بحران‌های احتمالی در ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در اب‌های جنوب کشور از طریق پیشگیری و کاهش اثرات ارايه گردیده است. تحقیق انجام‌شده از نوع کاربردی با روش توصیفی و رویکرد امیخته هست. جامعه اماری این تحقیق شامل دو گروه از خبرگان و کارشناسان شاغل در مناطق جنوبی نیروی دریایی ارتش هستند، که به‌منظور دست‌یابی به هدف محقق، اثر متغیر مستقل پیشگیری و کاهش اثرات، بر متغیر وابسته موردبررسی قرار گرفت و پس از مصاحبه با صاحب‌نظران و مطالعه اسناد و مدارک مرتبط با تحقیق نتایج ذیل حاصل گردید:نتایج به‌دست‌امده از تجزیه‌وتحلیل اسناد و مدارک، تحقیقات پیشین و مصاحبه با صاحب‌نظران (کیفی) و نیز تجزیه‌وتحلیل اماری نتایج حاصله از برگه‌های پرسش‌نامه (کمی) بیانگر ان است که متغیر موردنظر محقق یعنی پیشگیری و کاهش اثرات، در بهبود فرایند مدیریت بحران‌های احتمالی در ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به میزان بالایی اهمیت داشته و با توجه به راه‌کارهای ارايه‌شده می‌توان مدیریت بحران‌های احتمالی در ماموریت‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در اب‌های جنوب کشور را بهبود بخشید.
خلاصه ماشینی:
جامعه آماري اين تحقيق شامل دو گروه از خبرگان و کارشناسان شاغل در مناطق جنوبي نيروي دريايي ارتش هستند، که به منظور دست يابي به هدف محقق ، اثر متغير مستقل پيشگيري و کاهش اثرات ، بر متغير وابسته موردبررسي قرار گرفت و پس از مصاحبه با صاحب نظران و مطالعه اسناد و مدارک مرتبط با تحقيق نتايج ذيل حاصل گرديد: نتايج به دست آمده از تجزيه وتحليل اسناد و مدارک، تحقيقات پيشين و مصاحبه با صاحب نظران (کيفي ) و نيز تجزيه وتحليل آماري نتايج حاصله از برگه هاي پرسش نامه (کمي ) بيانگر آن است که از طريق شاخص هاي تعريف شده در مرحله پيشگيري و کاهش اثرات ، ازجمله کدبندي و منطقه بندي محل مأموريت ، آناليز آسيب پذيري ها، آموزش عمومي، تحقيق و پژوهش و تهيه نقشه هاي محل هاي بحران زا و با توجه به راه کارهاي ارائه شده مي توان فرايند مديريت بحران هاي احتمالي در مأموريت هاي نيروي دريايي را بهبود بخشيد.
لذا با توجه به تنوع و گسترش مأموريت هاي نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران طي جند سال اخير و حضور مداوم و مستمر ناوگروه هاي رزمي در آب هاي جنوب کشور و احتمال وقوع بحران هاي گوناگون ، چگونگي مديريت بحران ها به منظور حفظ سلامتي و جان نيروي انساني که مهم ترين سرمايه هاي سازمان مي باشند، ايجاد محيط و شرايط ايمن جهت انجام مأموريت هاي پيش بيني شده ، افزايش اطمينان روحي و رواني سرنشينان شناورها و نزديکان و بستگان آن ها و افزايش قابليت فرماندهان و مديران درزمينه پيش بيني و پيشگيري از وقوع بحران و تصميم گيري سريع در زمان وقوع بحران ، از اهميت بسيار بالايي برخوردار است .
(
, 
, 
)
