چکیده:
زمینه و هدف: مسئلة اصلی مقالة حاضر این است که شبکههای مجازی مذهبی تا چه اندازه در آرامشدهی اجتماعی کاربران خود موثرند؟روش: جامعة آماری این پژوهش که به روش کیفی از نوع تحلیل مضمون انجام شده، شامل دانشجویان (رشتة معارف 9 نفر) و کارکنان و اساتید (گروه معارف و اخلاق اسلامی و علوم سیاسی 12 نفر) دانشگاه علوم انتظامی امین که درمجموع 21 نفر بودند. روش گردآوری اطلاعات، میدانی و ابزار آن مصاحبة عمیق نیمهساختاریافته بود که به روش هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. جهت افزایش قابلیت اعتماد یافتههای تحقیق پروتکل مصاحبه شامل نحوة شروع مصاحبه ورود به موضوع، و سیر سوالات تدوین و در طول مصاحبهها راهنمای پژوهشگر در مصاحبه بود تا از پراکندهگویی و نوسان زیاد در مصاحبه اتفاق نیفتد. این مراحل با تاکید بر دیدگاه بروان و کلارک (2006) انجام شد.یافتهها و نتیجهگیری: شبکة مضامین، نشان میدهد که مضمون اصلی تحقیق یعنی همان تاثیر شبکههای اجتماعی مجازی مذهبی بر آرامش اجتماعی (کاربران) مشتمل بر چهار مضمون سازنده: «آسیبها، مشکلات و چالشهای خانوادگی»، «رفع نیازهای فردی و اجتماعی»، «پیوندها، وابستگیها و دلبستگیها»، «صبر و بردباری، کنترل احساسات و پیشگیری از تنشها»، بود که هر یک از این مضامین خود به مضامین پایه و سازماندهنده تقسیم شده بود. نتایج نشان میدهد که نظر به مذهبی بودن جامعة ایران، شبکههای اجتماعی میتواند ضمن تعمیق بخشیدن به اعتقادات دینی جوانان به روشی جدید، مشترکات بیشتری میان اعضای شبکههای اجتماعی تولید، بازآفرینی کند و باعث ایجاد آرامش شود.