چکیده:
در عصر حاضر که تفریح و سرگرمی با زندگی مردم گره خورده است، ذائقه زائران تا اندازه ای به سوی جاذبه های تفریحی وسرگرمی پیشرفته و جدید حرکت نموده است. لذا ایجاد امکانات تفریحی شهری موجب رونق بازدید علاق همندان از جاذبه هایقدیمی نیز خواهد شد. امروزه جاذبه های طبیعی، آثار باستانی و... تنها دلیل سفر به شهرها نیست بلکه امکانات تفریحی شهریجذاب مانند بوستان های زیبا، مراکزخرید متنوع، دریاچه های مصنوعی و پار کهای آبی نیز نقش مهمی در توقف بیشترزائران در شهرهای مذهبی دارد. این پژوهش به نقش امکانات تفریحی شهری در افزایش مدت توقف زائران در شهر مذهبیقم پرداخته است. قم به دلایل مختلف از جمله وجود بارگاه ملکوتی حضرت معصومه)س(، مسجد مقدس جمکران، شاهراهمواصلاتی کشوری و غیره، به عنوان یکی از شهرهایی می باشد که بیشترین زائر و تردد را در کشور به خود اختصاص دادهاست. بدلیل توقف کوتاه مدت زائران عل یرغم پتانسیل بالای گردشگری در قم، این شهر به عنوان مورد مطالعه از سوی محققانتخاب شد. پژوهش حاضر، رویکردی توصیفی تحلیلی داشته و به لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است. ابتدا چارچوبنظری بر اساس ادبیات موضوع و با مطالعه متون مرتبط تدوین شده و سپس داد هها و اطلاعات مورد نیاز، از طریق پیمایش ومشاهده جمع آوری گردید. جامعه ی آماری تحقیق، زائران بازدیدکننده از شهر مذهبی قم در سال 1393 م یباشند و به منظورنمون هگیری، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که بین امکانات تفریحی شهری و افزایش مدت توقف زائران در قم رابطه مثبت و معناداریوجود دارد. متغیر مستقل تأثیرگذار بر افزایش مدت توقف زائران در قم، امکانات تفریحی شهری می باشد که مصادیق بارز آن:مراکز خرید، بوستان و پارک جنگلی، دریاچه مصنوعی، پارک آبی و شهربازی می باشند. در پایان براساس نتایج بدست آمده،راهبردهایی پیرامون توسعه امکانات تفریحی شهری و افزایش مدت زمان اقامت زائران در قم پیشنهاد شده است.
Eshkaft-e Salman historic district in the City of Izeh has several inscriptions designed atthe time of a local kingdom called “Honey”. Each year, many people visit this area becauseof its importance and archaism. The main purpose of this study is to estimate the “willingnessto pay” of tourists who visit this region using contingent valuation. Therefore, required datawas collected with survey and interview of 207 visitors in 2014. “Willingness to pay” wasestimated using Parametric and Non-Parametric methods of Contingent Valuation. Resultsshowed that mean willingness to pay are 18,000 and 11,000 Rials per visit based on the parametricand non-parametric methods, respectively. Findings of this study could be a usefulguide for policy-makers and also heritage and tourism planners in order to determine theappropriate tickets price and financing cost of services, reconstruction and maintenance of.this region