ژان روش و سینمای قوم نگاری مقاله

"در این نوع سینمای مستند که خود ژان روش در ایجاد آن‌ یکی از مهمترین‌هاست،سینماگران همانند فیلمسازان بی‌واسطه‌ (INDIRECT) آمریکایی تنها شاهد رویدادها نیستند،بلکه خودشان‌ نیز در آن(منظور فیلم)شرکت می‌کنند و در بوجود آوردن‌ رویدادهای فیلم در مقابل دوربین ظاهر می‌شوند و در بحث‌ها، مصاحبه‌ها و مجادله‌ها شرکت می‌کنند. از ابتدا مستندهای روش با بازگشت به اصول فیلمسازی مستند ژیگاورتف تحت عنوان کنیوکی Cine eyeẒKINOKI سینما چشم»و با تعمق در رابطهء واقعیت سینمائی از دیدگاه ژیگاورتف‌ VERTOV یعنی Kino-Pravda سینما-حقیقت»شکل گرفت‌ «سینما-وریته ẓCINEMA-VERITEẒ که در اوائل تأثیر نظرگاههای ورتف در فیلمهای ژان روش شکل پذیرفت،به‌طور همزمان مورد استفاده فیلمسازان گوناگون آمریکا و فرانسه و کانادا قرار گرفت. در جائی دیگر ان روش در تابستان سال 1955 در فستیوال‌ فیلم ونیز در مصاحبه‌ها با مجله‌های ẓREVRE DR CINEMAẒ و ẓPOSITIFẒ فیلم قوم‌شناسی را به شکل زیر مطرح می‌کرد: «این فیلمها چه هستند؟کدام نام بدوی می‌تواند این نوع‌ فیلمها را از دیگر فیلمها تمیز دهد؟هنوز پاسخ این سئوالها را نمی‌دانیم ولی می‌دانم که لحظات نادری وجود دارند که تماشاگر فیلم بطور ناگهانی زبان ناشناخته‌ای را بدون کمک زیرنویس‌ درک می‌کند و در مراسمی غریب شرکت می‌کند،خودش را مشغول قدم زدن در شهرها یا در سرزمین‌هایی که هرگز در گذشته‌ ندیده است ولی بخوبی تشخیص می‌دهد،می‌بیند. » ژان روش در سالهای هفتاد در مصاحبه‌ای دیگر در مورد سینمای آفریقا اعلام کرد:«سینمای آفریقا امروزه حضوری فعال‌ دارد و در تمام جهات رشد می‌کند،که برای یک سینمای متلاطم‌ طبیعی است،اما آنچه در این سینما مرا نگران می‌کند جهت‌ غم‌انگیز سینمای اطلاعاتی آن است. حتی فیلم دوم روش یعنی هرم انسانی که دربارهء مشکلات‌ تعصب نژادی در میان دانش‌آموزان سیاه و سفید یک دبیرستان‌ بود،به عنوان اینکه«بهتر است این مشکل مطرح نشود،حتی اگر چنین مسئله‌ای وجود دارد»در کلیه کشورهای آفریقایی سانسور شد."