چکیده:
برنامهریزی آموزشی شاخهای از علوم تربیتی است که نزدیک به یک قرن است از عمر آن میگذرد. بنابر تعریف یونسکو:
برنامهریزی آموزشی، عبارت از برداشت علمی و منطقی برای حل مسائل آموزشی است.
برنامهریزی آموزشی از دو جنبه به سیستم آموزشی مدد میرساند : نخست سعی در اصلاح دستگاه تعلیم و تربیت قدم برمیدارد
و در مرحله بعد شیوهها و الگوهایی را در خصوص توسعه آموز شوپرورش ب همنظور تأمین نیروی انسانی موردنیاز جامعه ارائه
میدهد.. برنامهریزی درسی در دو سطح خرد و کلان موردبررسی قرار میگیرد.
معنی و مفهوم برنامهریزی درسی ،ویژگیهای دانشآموزان و کتابهای درسی ، ملاکهای گزینش مواد درسی
نقش معلمان و والدین در برنامهریزی ،روشهای تدریس در دوره ابتدایی ، بررسی مفهوم خلاقیت ،روشهای اعمال نظریهها در
محیطهای واقعی آموزش یعنی مدارس و کلاسهای درس، ازجمله مواردی است که در این مقاله موردبررسی قرارگرفته است .