چکیده:
تبیین‌های متعددی از مفهوم «عدالت» بر پایة «برابری»، «استحقاق» و یا «حق» توسط نظریه‌پردازان ارائه شده است. در تلقّی از عدالت به مثابة «حق» نیز برداشت‌هایی از سوی نظریه‌پردازان از عدالت به مثابة «حق طبیعی» یا «حق قراردادی» ارائه شده است. هر یک از این نظریه‌ها در برداشت از ماهیت عدالت و ارائة راه‌کارهای تحقّق آن در جامعه، مسیرهای مخلتفی را طی کرده است. نظریة «عدالت مبتنی بر حق فطری» با ارائة یک تلقّی عام از «عدالت» ناظر به اساسی‌ترین و مهم‌ترین نیازها و حقوق انسانی، از گستردگی و جامعیت بیشتری نسبت به نظریه‌های رقیب برخوردار است. بر اساس این نظریه، حق در پایه‌ای‌ترین و اساسی‌ترین حالت، نه طبیعی و نه قراردادی، بلکه امری فطری و ذاتی است. توجه به ویژگی‌های حق فطری، برداشتی از عدالت که دربرگیرندة همة نیازهای اساسی و حقوق ثابت بشری بوده و از این‌رو مورد توافق و رضایت همة جوامع بشری و در همة عصرها و نسل‌ها است، ارائه می‌دهد.
Several explanations have been provided by theorists on the concept of "justice" based on "equality", "worthiness", or "right". On justice as a "right," theorists have also provided notions of justice as "natural right" or "contractual right". Each of these theories has provided different ideas about the nature of justice and the ways of its realization in society. The theory of justice based on the innate right, is more extensive and comprehensive than competing theories by presenting a general view of "justice" with regard to the most basic and important needs and human rights. According to this theory, the right in the most basic and status, is not a natural and contractual issue, but intrinsic and innate one. Paying attention to the innate features of the right provides the conditions for proposing an acceptable and applicable universal concept of justice.
(
, 
, 
)
