خلاصه ماشینی:
"آن ترس و لرزی که داشتیم مبنی بر اینکه‌یک برنامه تخصصی و تئاتری آن هم درچنین ساعتی و در چنین روزی، آیا خواهدتوانست جای خودش را باز بکند از بین‌رفت و بر آن خط بطلان کشیده شد و دیدم‌که نه تنها مخاطب زیادی این برنامه را گوش‌می‌کند، بلکه از رهگذر این برنامه فهمیدیم‌که چقدر مردم تئاتر را دوست دارند وخلاف تصور رایج که می‌گویند فقطمخصوص خود هنرمندان است و در جامعه‌جایی ندارد، اثبات شده.
در مورد بخش دوم سوالتان باید بگویم‌که اگر ما دنبال رشد تئاتر هستیم و دوست‌داریم تئاتر به عنوان یک ضرورت در جامعه‌ما نهادینه شود، فقط تولید تئاتر، پاسخگوی‌این ضرورت نیست و چه بسا مهمتر از تولیدو مهمتر از آنچه که بر روی صحنه‌ها اتفاق‌می‌افتد، حاشیه‌ای؛ مثل این برنامه است که‌می‌تواند تئاتر را و به تبع آن فرهنگ تئاتر رادر جامعه آماده و تربیت بکند؛ مثل روزنامه؛مثل تلویزیون، مثل رادیو.
۞دانش و اطلاعات تئاتری تا جه حدبرای مجری این گونه برنامه‌ها مهم و حیاتی‌است؟ • در حد بخش اجرایی، حتی اگرمجری آن برنامه کارشناس تخصصی مبحث‌موردنظر نباشد، حداقل باید اطلاعات لازم‌را درباره آن کاری که انجام می‌دهد به دست‌بیاورد.
انتخاب تنالیته صدا با مفاهیمی که درحال بیان آنهاست، خیلی مهم است و یک‌مجری باید تصویر قابل قبولی داشته باشد؛اما در رادیو این صداست که تمام این‌وظایف را به عهده دارد.
کارشناس برنامه ما برخلاف معمول ورایج برنامه‌های رادیویی، اطلاعات و دانش‌کاربردی تئاتر دارد و این ویژگی ایشان به‌پرورش فکر مخاطب کمک می‌کند؛ ولی‌می‌خواهم حتما اشاره کنید که هنوز درفیشهای حقوقی که برای این مسئول صادرمی‌شود از این شخص به عنوان تلفنچی یادمی‌شود که به نظر من بی‌حرمتی به مقام‌ایشان است."
(
, 
, 
)
