چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی بود. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و بر حسب روش گرداوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل تعدادی از دانش آموزان دختر مقطع چهارم ابتدایی در شهر قدس در سال تحصیلی 1399-400 بود که 80 دانش آموزان با شیوه نمونه گیری غیرتصادفی-هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن (1986) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1994) استفاده شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی و همین طور پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن پرسشنامه ها بود. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق آمار توصیفی و استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون) با استفاده از نرم افزار Spss-V23 انجام گرفت. یافتهها نشان داد بین هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد ( 36/0=R). بطورکلی میتوان نتیجه گرفت که سازمان آموزش و پرورش و معلمان با تقویت و ارتقای هوش هیجانی در همان دوران کودکی با برنامه ریزیهای سازمان یافته میتوانند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهند.
The purpose of this study was to investigate the relationship between emotional intelligence and academic achievement in fourth grade students. The research method was applied according to the objective and descriptive-correlation according to the data collection method. The statistical population included a number of female students of the fourth grade of primary school in Quds city in the academic year 2018-2019, of which 80 students were selected by non-random-purposive sampling method. Bar-on (1986) and Pham and Taylor's (1994) academic achievement questionnaire were used to collect data. The validity of the questionnaire was calculated using content validity and also reliability through Cronbach's alpha coefficient, and the results indicated the validity and reliability of the questionnaires. Data analysis was done through descriptive and inferential statistics (Pearson's correlation coefficient test) using Spss-V23 software. The findings showed that there is a positive and significant relationship between emotional intelligence and academic achievement (R=0.36). In general, it can be concluded that the education organization and teachers can influence the academic progress of students by strengthening and promoting emotional intelligence in childhood with organized plans.
خلاصه ماشینی:
بطورکلي ميتوان نتيجه گرفت که سازمان آموزش و پرورش و معلمان با تقويت و ارتقاي هوش هيجاني در همان دوران کودکي با برنامه ريزيهاي سازمان يافته ميتوانند پيشرفت تحصيلي دانش آموزان را تحت تاثير قرار دهند.
به همين دليل ، پيشرفت تحصيلي و عوامل موثر در آن هميشه مورد توجه روانشناسان و مربيان بوده است و در سالهاي اخير آنها تلاش کردهاند متغيرهايي را شناسايي کنند که مي توانند به بهبود 1 Warren,Hale 2 Flett 2 عملکرد تحصيلي کمک کنند.
1 Kaur 2 Rojas 3 Gelman 3 با توجه به مطالب گفته شده ، پژوهش حاضر سعي در پاسخ به اين سوال است که آيا بين هوش هيجاني و پيشرفت تحصيلي رابطه وجود دارد؟ روش شناسي پژوهش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردي، از نظر داده کمي و از نظر ماهيت توصيفي-همبستگي بود.
جدول ٢: نتايج آمار توصيفي متغيرهاي هوش هيجاني و پيشرفت تحصيلي (به تصویر صفحه مراجعه شود) بررسي پيش فرض هاي آماري مفروضه نرمال بودن : هدف از بررسي پيش فرض نرمال بودن آن است که نرمال بودن توزيع نمرات همسان با جامعه را مورد بررسي قرار دهد.
در بخش آمار استنباطي، به منظور بررسي رابطه هوش هيجاني با پيشرفت تحصيلي، در فرآيند بررسي فرضيه ها از روش هاي ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است .
Bar-on (1986) and Pham and Taylor's (1994) academic achievement questionnaire were used to collect data.
Keywords: emotional intelligence, academic progress, students 1 Master's student in psychology, majoring in general psychology, Islamic Azad University, Quds branch, Iran 11