ارزیابی اثرات آزادی‌های سیاسی و اقتصادی بر آلودگی محیط زیست در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی مقاله

چکیدهمقدمه و هدف: هدف این پژوهش بررسی اثرات آزادی سیاسی و اقتصادی بر مقدار انتشار کربن در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی طی سال‌های 1999-2015 است. در این پژوهش ضمن برآورد یک مدل کلی شامل 50 کشور عضو، 2 مدل نیز به تفکیک درجه آزادی سیاسی کشورها شامل کشورهای غیرآزاد و نسبتاً آزاد مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: برای این منظور، از روش گشتاور تعمیم یافته استفاده شد و برای بررسی مانایی، از آزمون‌های ریشه واحد برایتونگ، تیم، پسران و شین و هادری استفاده شد. هم‌چنین، برای بررسی هم انباشتگی، آزمون پدرونی بکار گرفته شد.یافته ‌ها: نتایج حاصل از برآورد نشان داد که رابطه میان آزادی سیاسی و انتشار کربن معنادار و منفی و رابطه آزادی اقتصادی و انتشار CO2 معنادار و مثبت است. رابطه رشد اقتصادی و انتشار کربن مثبت و معنادار است و با توجه به رابطه منفی مجذور رشد اقتصادی و آلودگی محیط‌زیست، وجود منحنی محیط زیستی کوزنتس در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی مورد تأیید قرار می‌گیرد. هم‌چنین، مشخص شد که اثر متغیرهای مصرف انرژی، شاخص صنعتی سازی و اندازه جمعیت بر دی‌اکسید کربن نیز مثبت است. در کشورهای غیرآزاد اثر آزادی سیاسی و آزادی اقتصادی بر انتشار کربن معنادار و مثبت است. این در حالی است که در کشورهای نسبتاً آزاد، اثر آزادی سیاسی بر مقدار انتشار دی‌اکسید کربن منفی و اثر آزادی اقتصادی غیر معنادار است.بحث و نتیجه ‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، افزایش آزادی‌های سیاسی در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی، مقدار انتشار کاهش خواهد داد. در واقع این مفهوم نشان می‌دهد که انتظار می‌رود که با ایجاد فرصت‌های بیش‌تر برای شنیده شدن صدای فعالین محیط‌زیست، مقدار آلودگی کاهش یابد. این نتیجه به خوبی اهمیت وجود آزادی سیاسی را مشخص می‌سازد. چراکه با وجود آزادی سیاسی و حاکمیت دولت‌های دموکراتیک مقدار پاسخگویی بیش‌تر بوده و سرعت گردش داده‌ها نیز بالاتر است. مطبوعات آزاد و دیگر اشکال اطلاع‌رسانی موجب می‌شود که شهروندان داده‌های بیش‌تری پیرامون مسائل محیط زیستی داشته باشند. همه این موارد اهمیت مسئله شفافیت و آگاه بودن مردم را مشخص می‌کند. چراکه آگاهی در نهایت منجر به مطالبه گری شده و مردم مطالبه گر و آگاه نسبت به مسائل محیط زیستی، دولت‌ها را وادار به حمایت از محیط‌زیست خواهند کرد.

AbstractIntroduction: The purpose of this study was to investigate the effect of political and economic freedom on carbon emissions in OIC member states during 1999-2015. In the present study, while estimating a general model including 50 member countries, two models were also examined by the degree of political freedom of countries, including non-free and partially free countries.Material and Methods: The Generalized Method of Moment (GMM) method was used for this purpose. To verify the stationary, Breitung, Im, Pesaran, Shin, and Hadri tests have been used. Also, to investigate co-integration, the Pedroni test was applied.Finding: The results showed that the relationship between political freedom and carbon emissions is significant and negative and the relationship between economic freedom and CO2 emissions is significant and positive. The relationship between economic growth and carbon emissions is positive and significant, and due to the negative relationship between economic growth and the environment, the existence of the Kuznets environmental curve in the member countries of the Organization of Islamic Cooperation was confirmed. It was also found that the effect of energy consumption variables, industrialization index, and population size on carbon dioxide is also positive. In non-free countries, the effect of political freedom and economic freedom on carbon emissions is significant and positive. In relatively free countries, however, the effect of political freedom on carbon dioxide emissions is negative and the effect of economic freedom is insignificant.Conclusion: According to the results of the present study, increasing political freedoms in OIC member countries reduces CO2 emissions. In fact, this concept shows that pollution is expected to be reduced by providing more opportunities to listen to environmental activists. This result highlights the importance of political freedom. Because despite political freedom and the rule of democratic governments, the rate of accountability is higher and the flow of information is faster. Free press and other forms of information provide citizens with more information on environmental issues. All of this highlights the importance of transparency and public awareness. Because awareness ultimately leads to demand, people who are demanding and aware of environmental issues force governments to protect the environment.