چکیده:
درباره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) نظریهای است که می‌گوید آن حضرت معجزهای جز قرآن نداشته است. این نظریه در بین مسلمانان و غیرمسلمانان (مستشرقین) از قدما و معاصرین طرفدارانی دارد. قرآنیون اهل سنت معاصر با پذیرش معجزه بودن قرآن، از انتساب هرگونه معجزه به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) ابا دارند. مبانی ایشان «تقابل معجزات النبی با اصل علیت»، «عدم حجیت سنت» و «تفکیک دو بعد بشری و رسالی پیامبر»(صلی الله علیه و آله وسلم) می‌باشد. نوشتار حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که نفی هرگونه معجزه برای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) برچه مبانی استوار است؟ آیا این مبانی تحمل نقد را دارند؟ روش مطالعه در این تحقیق از نوع پژوهش اسنادی، به صورت توصیفی ـ تحلیلی و با هدف نقد مبانی این جریان فراهم آمده است. درک ناقص از اصل علیت، ناتمام بودن استدلال‌ها، برخورد گزینشی با آیات قرآن کریم و بی‌توجهی به روشهای تفسیری از نقد‌های وارد براین نگره است.
There is a theory about the Messenger of God (peace and blessings of God be upon him) that says that he did not have a miracle other than the Qur'an. This theory has supporters among the ancients and contemporaries among Muslims and non-Muslims (Orientalists). Contemporary Sunni Qur'ans, by accepting that the Qur'an is a miracle, are reluctant to attribute any miracle to the Holy Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him). His principles are "confrontation of the miracles of the Prophet with the principle of causality", "lack of authority of the Sunnah" and "separation of the two human dimensions and the message of the Prophet" (peace and blessings of Allaah be upon him). The present article seeks to answer the question: What are the basics of denying any miracle for the Holy Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him)? Do these foundations tolerate criticism? The study method in this research is a descriptive-analytical documentary with the aim of criticizing the principles of this process. Incomplete understanding of the principle of causality, incompleteness of arguments, selective approach to the verses of the Holy Quran and disregard for interpretive methods are some of the criticisms of this view.
(
, 
, 
)
