چکیده:
صلح، یکی از اخلاقی‌ترین مفاهیم بشری است و صلح‌سازی هم مساله‌ای است که قرنها، موضوع تامل اندیشمندان حوزه‌های اخلاق و فلسفه بوده است. با این حال، مطالعات متاخر نشان می‌دهند که صلح، نه موضوعی صرفاً اخلاقی بلکه پدیده‌ای با عواید اقتصادی است. این مساله، به خصوص برای کشور ما که با تنشهای مختلف داخلی و عمدتاً خارجی مواجه است، اهمیت دارد. مقاله حاضر، ضمن بررسی معنای صلح و عواید اقتصادی آن از منظر نظری و تجربی، این موضوع را به بحث می‌گذارد که ایران به‌رغم بهره‌مندی از برخی عواید توسعه اقتصادی در دهه-های اخیر، مدتهاست که هم در تله‌های مختلف اقتصادی گرفتار شده و هم سطح تنشهای داخلی و خارجی کشور افزایش یافته و در نتیجه، نیازمند گذار به مسیر جدیدی از توسعه اقتصادی است. یافته‌های مقاله نشان می‌دهند که برای خروج از تله‌ها و تنگناهای توسعه کشور، «توسعه صلح‌محور» مسیر جایگزین مناسبی است. اینکه چگونه می‌توان توسعه صلح‌محور ساخت، پرسشی است که در بخش پایانی این نوشتار در قالب یک طرح سه گانه تغییر منافع-ایدئولوژی-نهادها، چارچوبی از پاسخ به آن ارائه شده است.
Peace is one of the most moral human concepts and Peacebuilding is also an issue that has been the subject of reflection by thinkers in the fields of ethics and philosophy for centuries. However, recent studies show that peace is not a purely moral issue but a phenomenon with economic benefits. This is especially important for Iran which is facing various internal and mainly external tensions. By using descriptive-analytical method, the paper examines the meaning of peace and its economic benefits from a theoretical and empirical perspective and then discusses the issue that despite benefiting from some of the benefits of economic development in recent decades, Iran not only has long been caught in various economic traps, but also the level of internal and external tensions has increased, and as a result, needs a transition to a new path of economic development. The results show that "Peace-Oriented Development" is a suitable alternative to get out of the traps and bottlenecks of the country's development. How to build peace-oriented development is a question that is answered in the final section of the paper in the form of a triple plan for changing interests-ideology-institutions.
خلاصه ماشینی:
نوشتار حاضر، ضمن بررسی معنای صلح و عوایـد اقتصـادی صـلح از منظر نظری و تجربی ، این موضوع را به بحث می گـذارد کـه ایـران بـه رغـم تجربـه بهبـود درآمدهای ملی و رشد اقتصادی در دهه های اخیر، مدتهاست که در تله های مختلف گرفتار شده و به همین دلیل ، حرکت در مسیر توسعه صلح محور، اقدامی مهم برای خروج از ایـن تله ها و تنگناهاست .
٢. اهمیت صلح ٩٢ سال پیش ، وقتی از جان مینارد کینز (John Maynard Keynes) خواستند تا نظـرش را در مورد وضعیت جهان در ١٠٠ سال بعد بگوید، او در یـک سـخنرانی بـا عنـوان «احتمـالات اقتصـادی بـرای نوادگـان مـا» (Economic Possibilities for our Grandchildren) (١٩٣٠)، برداشتی خوش بینانه از آینده ارائه کرد و تحقق این سرعتِ بالای پیشرفت را منوط به وجود ٣ پیش شرط دانست : افزایش ظرفیت مهار رشد جمعیت ، تداوم پیشرفتهای علمی و توانایی برای اجتناب از جنگ و درگیری های داخلی .
سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی در کشورهای دارای سطوح متفاوت صلح (١٩٨٠-٢٠١٦) منبع : ٥٨ :٢٠١٨ ,Peace &World bank, Institute for Economics همان طور که شکل بالا نشان می دهد، از سال ١٩٨٠ بـه بعـد، میـانگین سـرمایه گـذاری مستقیم خـارجی معـادل ٢ درصـد از تولیـد ناخـالص کشـورهای دارای سـطح بـالایی از صلح (عمدتاً شامل کشورهای عضو سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه ) بوده در حالی که این رقم برای کشـورهای دارای سـطح پـائینی از صـلح معـادل ٠.
(
, 
, 
)
