چکیده:
این پژوهش با هدف شناسایی نقش ذهن‌آگاهی، کمال‌گرایی ناسازگار و عاطفه مثبت در پیش‌بینی هماهنگی خود با هدف انجام شد. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه شامل 100 نفر از دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 1399-1400 بود که به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ذهن‌آگاهی، کمال‌گرایی ناسازگار، عاطفه مثبت و هماهنگی خود با هدف استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام تجزیه‌وتحلیل شدند. در رگرسیون گام‌به‌گام، در گام اول متغیر ذهن‌آگاهی، وارد و در گام دوم، متغیر کمال‌گرایی ناسازگار اضافه شد و درنهایت، این مدل رگرسیونی توانست 37درصد از واریانس هماهنگی خود با هدف را پیش‌بینی کند. متغیر عاطفه مثبت نیز به دلیل عدم قدرت پیش‌بینی‌کنندگی وارد معادله رگرسیونی نشد. این یافته‌ها شواهد جدیدی را بر اهمیت انتخاب اهداف خودهماهنگ در زندگی و شناسایی عوامل مؤثر بر این انتخاب ارائه می‌دهد.
This study aimed to identify the role of mindfulness, maladaptive perfectionism, and positive affect in goal self-concordance. The method of this research was descriptive and correlational. The sample included 100 secondary school students in Isfahan in the academic year 2020-2021, who were selected by convenience sampling. Mindfulness Questionnaires, Maladaptive Perfectionism, Positive Affect, and Self-Efficacy were used to collect data. Data were analyzed using stepwise regression analysis. Data were analyzed using correlation coefficient and linear regression analysis. In stepwise regression, in the first step, the variable of mindfulness was entered and in the second step, the variable of maladaptive perfectionism was added, and finally, this regression model was able to predict 37% of the variance of goal self-concordance. However, the positive affect variable did not enter the regression equation due to the lack of predictive power. These findings provide new evidence on the importance of choosing self-concordance goals in life and identifying the factors influencing this choice.
(
, 
, 
)
