با چشمان بسته / نگاهی به نمایش «فریاد خاموش خاطره ها» معرفی و نقد

"در بخش اول نمایشنامه‌نویس، زندگی رزمنده‌ای به نام«ایوب»را بازگو می‌نماید ایوب این نکته را بیان می‌نماید که در هنگام‌ جنگ به سوی نیروهای بعثی تیراندازی می‌کرده‌ است اما در بحبوحه تیراندازی لحظه‌ای دچار تردید می‌شود او قصور می‌نماید. منحصر به فرد بودن یک‌موقعیت نمایش،به‌ معنای آن نیست که این موقعیت،نباید دراماتیزه‌ شود بکله به معنای آن است که،درام‌نویس باید در جست‌وجوی یک‌موقعیت نماشی باشد که‌ تنها در شرایط خاص به وقوع می‌پیوندد اما این‌ موقعیت باید در تمام زمانها و مکانها و برای تمام‌ اشخاص قابل وقوع باشد و اصل احتمال و ضرورت‌ پیرامون آن موقعیت صدق نماید. نویسنده نمی‌تواند شخصیت حیدر را واشکافی‌ نماید،او تنها تک‌گوییهای شخصیت را می‌نویسد و این اصل را مبنای کار خود قرار داده است که‌ شخصیت باید بی‌وقفه سخن بگوید اما این نکته‌ که،حیدر چرا باید سخن بگوید!و چه نکته‌ای را بیان کند را مورد عنایت قرار نداده است."