چکیده:
صبغه سیاستگذاری و تصمیمگیری در سیستم با تاریخ علم مدیریت عجین است. رویکردها و نظریهپردازیهای اولیه این حوزه مطالعاتی عمدتاً مبتنیبر رویکردهای مهندسی و کمّی بوده و مشحون از روشهای توسعهیافته در گفتمان «مدیریت علمی» است. اگرچه رویکردهای متأخر این حوزه برگرفته از زیربخشهای نوظهور حوزه مدیریت همچون آیندهپژوهی و سیاستگذاری علم و فناوری، جنبه کیفی، توصیفی و تبیینی یافته است. هدف از پژوهش حاضر، مطالعه و بررسی مروری رویکرد نظام نوآوری، عناصر و مؤلفههای گفتمانی (و شاید پارادایمی) آن، معرفی اجمالی نظریههای توسعهیافته درون آن و تمرکز بر ابعاد مفهومی یا فرایندی سیاستگذاری و تصمیمگیری در چنین نظامی است. رویکرد نظام نوآوری بهعنوان رویکرد متأخر فضای سیاستگذاری علم و فناوری تاریخی کمتر از سه دهه دارد و ازاینرو، این مطالعه به بازنمایی خلأهای نظریهای هر دو بخش مفاهیم و فرایند سیاستگذاری علم و فناوری در این رویکرد پرداخته و ضعفهای آن را برجسته میسازد. این بررسی مروری نشان میدهد که این رویکرد دارای ضعف جدی در برخی مؤلفهها همچون نهاد، عدمتوجه به سیاستهای راهبردی و فقدان ابزارهای سیستمی متناسب با خود است. بهعلاوه اینکه رویکرد نظام نوآوری نظریات علّی و تحلیلی (نه توصیفی) بدیعی را برای فرایند سیاستگذاری در بافت علم و فناوری پیشنهاد نمیکند.
The background of policymaking and decision making in systems is interwoven with the history science of management. Early approaches and theories in this field of study are mainly based on engineering and quantitative approaches, and are occupied by methods developed in the discourse of "scientific management". Yet, recent approaches in this field are taken from emerging subdivisions of management discipline containing futurology and science and technology policymaking qualitative, contain descriptive and explanatory aspects. This research is intended to have a review study of the approach of the innovation system, its discourse (and perhaps its paradigm), its elements and components, and to briefly introduce the theories developed within it, and to focus on the conceptual or policymaking dimensions, and decision-making process in this type of system. As a new approach, the innovation system contains a background of less than three decades in the history of science and technology. Hence, this study tries to investigate theoretical deficiencies in both the conceptual, scientific and technological policymaking processes, and to highlight its weaknesses. This review shows that the approach involves serious weaknesses in some of its components such as institution, disregarding strategic policies and lack of appropriate system tools. Moreover, the innovation system approach does not offer novel causal and analytical (rather than descriptive) theories for the policymaking process of science and technology.
خلاصه ماشینی:
منظور از خط مشی؛ تصمیمات و اقدامات مجموعه کنش گران دولتی و غیردولتیای است که در برخورد با یک موضوع یا مسئله خاص (که جنبه عمومی نیز دارد) تدوین و #$$001 > بررسی مروری و انتقادی رویگرد نظام ملی نوآوری؛ از ابعاد مفهومی تا فرایند سیاست گذاری جهت گیری شده اند.
ارتباط خط مشی علم ، فناوری و نوآوری (لاندوال و بوراس ، ٢٠٠٥) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} 12 پژوهش های پیشرفت : سیستم ها و راهبردها، سال اول ، شماره ٢ (شماره پیاپی ٢)، تابستان ١٣٩٩ نوع شناسی سیاست گذاری علم ، فناوری و نوآوری برای طبقه بندی و تبیین سیر تطور انواع خط مشیگذاری علم ، فناوری و نوآوری، نوع شناسی و مدل ها یا الگوهای مختلفی ارائه شده است .
مقایسه رویکردهای نئوکلاسیکی و «نظام نوآوری» به نوآوری (لاندوال ، ١٩٩٧: ٣) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} 11 بررسی مروری و انتقادی رویگرد نظام ملی نوآوری؛ از ابعاد مفهومی تا فرایند سیاست گذاری حکمرانی و سیاست گذاری در نظام ملی نوآوری علاوه بر مدل های STIPM پاره ای از نظریه های توسعه یافته در این حوزه معطوف به نحوه مدیریت و تصمیم سازی درقالب لایه های مختلف اشاره شده در نظام نوآوری و یا عناصر اصلی آن (دولت ، دانشگاه و صنعت یا بازار) شده است .
Policies for science, technology and innovation in Asian newly industrializing economies.
Science, technology and innovation policy.