چکیده:
هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و سلامت روان در پسران بدسرپرست و بی سرپرست شهرستان نوشهر و چالوس است. این پژوهش از لحاظ ماهیت، توصیفی- همبستگی و از نوع کاربردی است. جامعه آماری در این پژوهش را 30 نفر از پسران بدسرپرست و بی سرپرست شهرستان نوشهر و چالوس تشکیل می دهند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسال کولینز و رید و پرسشنامه وضعیت سلامت روان (GHQ) است. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون های کلموگروف-اسمیرنوف،t تک نمونه، رگرسیون دومتغیره و چندمتغیره به کمک نرمافزار SPSS22 استفادهشده است. یافته های تحقیق نشان داد که متغیر «اضطراب» با ضریب 0/389-=β از لحاظ تاثیرگذاری در رتبه اول، متغیر «وابستگی» با ضریب 0/378=β از لحاظ تاثیرگذاری در رتبه دوم و متغیر «نزدیک بودن» با ضریب 0/189=β ازلحاظ تاثیرگذاری در رتبه سوم قرار دارند. نتایج پژوهش نشان داد که سبکهای دل بستگی در مجموع 55/3 درصد واریانس سلامت روانی پسران بدسرپرست و بی سرپرست را پیشبینی می کنند و متغیرهای وابستگی و نزدیک بودن بر سلامت روانی پسران بدسرپرست و بی سرپرست تاثیری مثبت و متغیر اضطراب بر سلامت روانی پسران بدسرپرست و بی سرپرست تاثیری منفی دارد.