خلاصه ماشینی:
"آقای وندال: یک نمایش خیابانی تئاتر خیابانی«آقای وندال»به کارگردانی بهرام عظیمپور و کریم طرفهنژاد،تجربهی مشترک شهرداری منطقهی 10 تهران و کانون نمایشگران حوزهی هنری در تابستان 1377، بهعنوان اولین تجربهی جدی سازمانی غیراز مرکز هنرهای نمایشی،آن هم به انگیزهی اولیهی آموزش اجتماعی،که میان تماشاگرانش محبوب و موفق هم شده است،تجربهی مهمی در تئاتر خیابانی،و آزمونی هم برای سازمانهای دولتیست که روابط عمومیهایشان را خانهتکانی کنند و هزینههای عموما هدر رفتهی تبلیغات به شیوههای سنتی و کهنه را صرف تجربههای نوآورانهای با بازده اجتماعی بیشتر-همچون این تجربهی نمایشی-نمایند.
چیزیکه به سرعت دریافت کردیم این بود که زمان بسیار طولانیست و با اینکه تماشاگران هر لحظه بیشتر میشدند ولی واکنش آنان و نوع ارتباط گرفتن جمعیت باعث شد تا برای اجرای بعدی،در فردای آن روز نیمی از نمایش را کوتاه کنیم.
جالبتوجه است که از همین نشریهی«صحنه»که تعلق به خود حوزه هنریست و صفحاتی نیز به نمایش«آقای وندال» اختصاص داده،حتی یک نفر به دیدن این نمایش نیامد!از آن جالبتر روزنامهی معتبر و وزین همشهری ارگان شهرداری تهران است؛از این روزنامه نیز هیچکس حداقل برای درک فعالیتهای فرهنگی شهرداری به اجرای ما نیامد.
تماشاگران در خیابان (به تصویر صفحه مراجعه شود) یک تجربهی رودررو کریم طرفهنژاد مسئول کانون نمایشگران مرکز امور نمایشی حوزهی هنری ابتدا به این نگرش رسیدیم که فکر کنیم چگونه میشود در یک ژانر آموزشی به اصل و جوهرهی نمایش وفادار ماند و به روزمرگی نیفتاد.
کار درمانی برای بازیگر حرفهای آتیلا پسیانی 1-بهرام عظیمپور(که عضو گروه تئاتر بازیست)میگوید که میخواهد نمایشی را برای اجرا در چند پارک آماده کند و از من میخواهد که در این نمایش بازی کنم."