چکیده:
مقدمه وهدف:آموزش عالی بعنوان اصلی ترین نهاد توسعه دهنده منابع انسانی تخصصی،در مسیر دستیابی به توسعه پایدار مبتنی برملاحظات جهانی شدن نقش حساسی رابرعهده دارد.هدف ازاین پژوهش بررسی ادراکات اساتید ودانشجویان از وضعیت تحولات آموزش عالی دردوران پساکرونااست.پژوهش حاضرازنظرهدف،کاربردی است که بارویکردکیفی ازنوع تحلیل مضمون وبااستفاده ازراهبرداکتشافی انجام شده است.روش شناسی پژوهش:جامعه آماری تعداد35نفرشامل اساتیدشاغل درآموزش عالی ودانشجویان مقاطع مختلف شامل کارشناسی ارشدودکتری بوده ونمونه گیری بصورت هدفمند(براساس شناخت وقضاوت محقق) وتاحدرسیدن به اشباع نظری انجام گرفته است.معیارورودنمونه هابرای اساتید،حداقل تحصیلات فوق لیسانس بوده است.درنهایت 15نفر استاد و 20 نفر دانشجو درتحقیق حاضر شرکت کردند. داده ها بوسیله مصاحبه های نیمه ساختاریافته و براساس الگوی مصاحبه های کیفی، در مدت زمان تقریبی بین30تا45 دقیقه به شیوه های حضوری و مجازی در بستر شبکه های اجتماعی جمع آوری شد.یافته ها:براساس یافته های پژوهش و با توجه به دسته بندی مضامین پایه و شناخت یک مضمون انتزاعی، 6 مضمون فراگیر شامل 1- مشکلات و محدودیت های وضعیت موجود و چالش های آموزش مجازی شامل 14 مضمون سازمان دهنده، 2- فرصت های آموزش مجازی شامل 5 مضمون سازمان دهنده، 3- پیامدهای آموزش مجازی شامل 9 مضمون سازمان دهنده و 4 -راهکارهای توسعه آموزش مجازی شامل 6 مضمون سازمان دهنده 5- تحولات آموزش عالی شامل 4 مضمون سازمان دهنده به دست آمد.بحث ونتیجه گیری:نتایج این پژوهش که مبتنی بر رویکرد توصیفی بود نشان داد؛ آموزش عالی بهمنظور نقشآفرینی مثبت و معنادار خود در ایام پساکرونا نیازمند متناسبسازی خود براساس مؤلفههای ساختار و مدیریت، پاسخگویی محیطی و بین المللی، و طراحی برنامه درسی است.
Introduction: Higher education,as the main institution that develops specialized human resources,plays a critical role in achieving sustainable development based on globalization considerations. The purpose of this research is to investigate the perceptions of professors and students about the state of developments in higher education in the post-corona era. The current research is practical in terms of its purpose,which was carried out with a qualitative approach of thematic analysis and using an exploratory strategy. Research methodology: The statistical population consists of 35 people,including professors working in higher education and students of various degrees, including master's and doctoral degrees,and the sampling was done in a purposeful manner until theoretical saturation was reached. The data was collected through semi-structured interviews and in an approximate time between 30 and 45 minutes in person and virtual ways on the platform of social networks. Findings: Based on the findings of the research and according to the classification of basic themes and the recognition of an abstract theme, six global themes include: problems and limitations of the existing situation and challenges of virtual education including 14 organizing themes; educational opportunities. Virtual includes five organizing themes; consequences of virtual education including nine organizing themes and;virtual education development solutions including six organizing themes;higher education developments including 4 organizing themes were obtained. Conclusion: The results of this research showed that in order to play a positive and meaningful role in the days after Corona,higher education should adapt itself based on the components of structure and management,environmental and international accountability,and curriculum design.
خلاصه ماشینی:
روش شناسی پژوهش : جامعه آماری تعداد ٣٥ نفر شامل اساتید شاغل در آموزش عالی و دانشجویان مقاطع مختلف شامل کارشناسی ارشد و دکتری در استان بوشهر بوده و نمونه گیری به صورت هدفمند (براساس شناخت و قضاوت محقق ) و تاحدرسیدن به اشباع نظری انجام گرفته است .
بحث ونتیجه گیری: نتایج این پژوهش که مبتنی بر رویکرد توصیفی بود نشان داد؛ آموزش عالی به منظور نقش آفرینی مثبت و معنادار خود در ایام پساکرونا نیازمندمتناسب سازی خود براساس مؤلفه های ساختار و مدیریت ، پاسخ گوییمحیطی و بین المللی، و طراحی برنامه درسی است .
در شرایط امروزین جهانی ، بیماری همه گیر کرونا باعث ایجاد تحولات اساسی در ساختار و سیستم آموزش عالی و ایجاد زیرسـاخت هـای لازم در زمینـه آمـوزش مجـازی و ایجـاد پروتکل ها، قوانین و سایر تمهیدات مورد نیاز شده است .
در پژوهش های صورت گرفته ، چالش های گوناگونی در بعـدهای مختلـف توسعه آموزش عالی بیان شده است ؛ مسائلی همچون فناوری اطلاعات در آمـوزش عـالی (مـک فـال ،١ ٢٠٠٨) (تس ،٢ ٢٠٠٩)؛ جهانی شدن آموزش عـالی (نیکولسـکو،٢٠٠٩٣)؛ ارتبـاط دانشـگاه بـا صـنعت (روسـی ،٤ ٢٠١٠) (شهابی و همکاران ، ٢٠١٠)؛ کیفیت آموزش و یادگیری در نظام آموزش عـالی (مـک کـورد،٥ ٢٠٠٣) (بیگـز و تانگ ،٦ ٢٠٠٧)؛ طراحی برنامـه درسـی دانشـگاهی (بـریجیس ،٧ ٢٠٠٠)؛ عرضـه محـور بـودن آمـوزش عـالی (بازرگان ، ٢٠١٥) (عباسی شـیره پزارانـی، ٢٠١١) ؛ کیفیـت پـژوهش در نظـام آمـوزش عـالی (هانـا،٨ ٢٠٠٣) ؛ اعتباربخشی (وست ،٩ ١٩٩٩) ؛ مرجعیت علمی (تاب ، ١٣٩١)؛ (آراسته ، ٢٠٠٦) .